champions league

Στην Ιντερ το τρόπαιο του Champions League 2010
Πηγή: ΑΠΕ 22/05/10-23:45

Σαρανταπέντε ολόκληρα χρόνια πήρε στην Ιντερ να επιστέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Η πρωταθλήτρια Ιταλίας επικράτησε 2-0 της Μπάγερν στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» της Μαδρίτης, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ για την περίοδο 2009-10, και κατέκτησε για τρίτη φορά στην ιστορία της το βαρύτιμο τρόπαιο. Μεγάλος πρωταγωνιστής, σκόρερ και πολυτιμότερος παίχτης (MVP) του αγώνα ήταν ο Μιλίτο, που στο 35΄ και στο 70΄ πέτυχε τα γκολ που καθόρισαν την έκβαση της αναμέτρησης.

Το πρώτο ημίχρονο του μεγάλου τελικού δεν είχε ρυθμό, με τους παίκτες του Ζοσέ Μουρίνιο να δίνουν χώρο στους Γερμανούς και να ψάχνουν τις αντεπιθέσεις. Οι Βαυαροί είχαν τον έλεγχο της αναμέτρησης και συντριπτική κατοχή της μπάλας (66% στα πρώτα 45 λεπτά), αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατάφεραν να διασπάσουν τη «σφιχτή» αμυντική διάταξη των «νερατζούρι» και να μπουν με αξιώσεις στην περιοχή του Ζούλιο Σέζαρ.

Ολες οι προσπάθειες γίνονταν από δεξιά, λόγω της παρουσίας του Αριεν Ρόμπεν, ο οποίος όμως είχε μονίμως δύο παίκτες να τον κλείνουν και δεν μπόρεσε να γίνει απειλητικός.
Βέβαια, η εξέλιξη του παιχνιδιού θα μπορούσε να είναι διαφορετική αν στο 16΄ ο Γουέμπ είχε καταλογίσει πέναλτι, όταν η μπάλα βρήκε στο απλωμένο χέρι του Μαϊκόν, μετά την κεφαλιά του Βαν Μπούιτεν.

Τη στιγμή που η Μπάγερν δεν μπορούσε να μετατρέψει την υπεροχή της ούτε καν σε ευκαιρίες, οι πρωταθλητές Ιταλίας είχαν την πρώτη καλή στιγμή του αγώνα στο 18΄, όταν η δυνατή εκτέλεση φάουλ του Σνάιντερ βρήκε σε ετοιμότητα τον Μπουτ.
Κι έτσι φτάσαμε στο 35ο λεπτό, όταν η Ιντερ άνοιξε το σκορ.

Η φάση ξεκίνησε από βολέ του Ζούλιο Σέζαρ, ο Μιλίτο πήρε την κεφαλιά, ο Σνάιντερ του πέταξε τη μπάλα μπροστά και ο Αργεντινός μπήκε ωραία στην περιοχή και πλάσαρε ψύχραιμα τον Μπουτ.
Στο 43΄ οι δύο πρωταγωνιστές άλλαξαν ρόλους, ο Μιλίτο έστρωσε στον Σνάιντερ, αλλά ο τελευταίος από εξαιρετική θέση «σημάδεψε» τον Μπουτ που απέκρουσε ενστικτωδώς.
Στην εκπνοή του πρώτου μέρους οι Γερμανοί έγιναν για πρώτη φορά (κάπως) απειλητικοί, όταν το σουτ του Φαν Μπόμελ πέρασε λίγο άουτ.

Το β΄ μέρος ξεκίνησε με σαφώς καλύτερους οιωνούς, καθώς στα πρώτα δευτερόλεπτα ο Ολιτς έβγαλε τον Μίλερ απέναντι από τον Ζούλιο Σέζαρ, ο οποίος όμως αποσόβησε την ισοφάριση διώχνοντας με τα πόδια το πλασέ του νεαρού φορ.
Ενα λεπτό αργότερα η Ιντερ «άγγιξε» το δεύτερο γκολ, όμως και ο Μπουτ άγγιξε όσο χρειαζόταν τη μπάλα για να διώξει σε κόρνερ το ωραίο σουτ του Πάντεφ.
Η Μπάγερν συνέχισε να πιέζει, ο Φαν Γκάαλ ρίσκαρε περνώντας στο ματς τον Κλόζε αντί του Αλτιντοπ και στο 63΄ ο Μίλερ έπιασε ένα σουτ μέσα από την περιοχή, αλλά είδε τον Καμπιάσο να αποκρούει με το κεφάλι ενώ η μπάλα κατευθυνόταν στα δίχτυα.

Δύο λεπτά αργότερα ο Ρόμπεν βρήκε ένα άνοιγμα από δεξιά και από τη γωνία της περιοχής έπιασε ένα επικίνδυνο φαλτσαριστό σουτ, όμως ο Ζούλιο Σέζαρ ήταν σε ετοιμότητα και απέκρουσε σε κόρνερ.
Τα πάντα στο «Μπερναμπέου» τελείωσαν στο 70ο λεπτό, σε μία υποδειγματική αντεπίθεση της Ιντερ.
Ο Ετό κινήθηκε στον άξονα και την κατάλληλη στιγμή πάσαρε στον Μιλίτο που ερχόταν από αριστερά.

Ο Αργεντινός «άδειασε» με χαρακτηριστική άνεση τον Βαν Μπούιτεν, μπήκε στην περιοχή και απέναντι από τον Μπουτ δεν δυσκολεύτηκε να κάνει το 2-0.
Τα τελευταία 20 λεπτά είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα, αφού κανείς παίκτης της Μπάγερν δεν πίστευε σε μία επική ανατροπή... Οι Ιταλοί φίλαθλοι που ταξίδεψαν στη Μαδρίτη γιόρταζαν με την ψυχή τους και αποθέωσαν τον Μιλίτο, όταν λίγο πριν το τέλος έδωσε τη θέση του στον Ματεράτσι.

Ο 37χρονος αμυντικός ήταν ο μοναδικός Ιταλός ποδοσφαιριστής που συμμετείχε στον αποψινό θρίαμβο της Ιντερ... Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τους «νερατζούρι» να πανηγυρίζουν το τρίτο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας τους, πρώτο όμως μετά από 45 ολόκληρα χρόνια, και πρώτο ευρωπαϊκό τους τρόπαιο μετά το Κύπελλο UEFA του 1998.

Δεύτερο τρόπαιο στο Τσάμπιονς Λιγκ σε ισάριθμους τελικούς για τον Ζοσέ Μουρίνιο, που το 2004 είχε οδηγήσει την Πόρτο στο θρίαμβο, και δεύτερος χαμένος τελικός (σε τρεις παρουσίες) για τον Λουίς Φαν Γκάαλ.
Ο Πορτογάλος έγινε μόλις ο τρίτος τεχνικός στην ιστορία της διοργάνωσης, μαζί με τους Ερνστ Χάπελ και Οτμαρ Χίτσφελντ, που κατακτά το τρόπαιο με διαφορετικές ομάδες.

Ταυτόχρονα, η Ιντερ έγινε η πρώτη ιταλική ομάδα που κατακτά το τρεμπλ (πρωτάθλημα, κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ) και θα έχει την ευκαιρία ως το τέλος του 2010 να διεκδικήσει ακόμη τρία τρόπαια (Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων, Σούπερ Καπ σε Ιταλία και Ευρώπη), ώστε να επαναλάβει τον περσινό άθλο των έξι τίτλων της Μπαρτσελόνα.

Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία) Κίτρινες: Ντεμικέλις, Φαν Μπόμελ - Κίβου

Οι συνθέσεις:

ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ (Λουίς Φαν Γκάαλ): Μπουτ, Λαμ, Βαν Μπούιτεν, Ντεμικέλις, Μπαντστούμπερ, Ρόμπεν, Φαν Μπόμελ, Σβαϊνστάιγκερ, Αλτιντοπ (63΄ Κλόζε), Ολιτς (74΄ Γκόμεζ), Μίλερ

ΙΝΤΕΡ (Ζοσέ Μουρίνιο): Ζούλιο Σέζαρ, Μαϊκόν, Σάμουελ, Λούσιο, Κίβου (68΄ Στάνκοβιτς), Ζανέτι, Καμπιάσο, Σνάιντερ, Ετό, Μιλίτο (90΄+ Ματεράτσι), Πάντεφ (79΄ Μουντάρι)