Here Comes The Pain - Αφιέρωμα στους Slipknot

Freshman years (1995 - 1998)

Οι Slipknot πρωτοσχηματίστηκαν το 1992, όταν ο drummer Shawn Crahan, ο τραγουδιστής Anders Colsefini και ο μπασίστας Paul Grey στρατολόγησαν δύο κιθαρίστες, τους Donnie Steele και Quan Nong, για να φτιάξουν ένα συγκρότημα. Το πρώτο όνομα του σχήματος ήταν The Pale Ones και το Σεπτέμβρη του 1995 αποτελούνταν από τους Colsefini / Crahan / Grey. Τότε προσελήφθη στο σχήμα ο Joey Jordison για να παίζει drums και έτσι ο Crahan άφησε το kit του για να ασχοληθεί με τα κρουστά. Στη συνέχεια προσελήφθη και ο κιθαρίστας Josh Brainard και ο Colsefini άφησε τα κιθαριστικά καθήκοντα που είχε μέχρι τότε για να αφοσιωθεί στα φωνητικά.

Το σχήμα έδωσε την πρώτη του συναυλία, αφού είχε μετονοματεί σε Meld, το Δεκέμβρη του 1995, στο Club Crowbar του De Moines, και εκείνη την περίοδο ο Jordison πρότεινε το όνομα ενός demo κομματιού του σχήματος, του "Slipknot", να γίνει και όνομα του συγκροτήματος, πρόταση που τελικά έγινε αποδεκτή. Το κομμάτι "Slipknot" εμφανίστηκε λίγο αργότερα στον πρώτο δίσκο του σχήματος, στο "Mate.Feed.Kill.Repeat". Την ίδια περίοδο οι Slipknot αρχίζουν να φορούν αποκρουστικό make-up στις live εμφανίσεις τους, ως μέρος ενός concept που το ονόμασαν «anti-image» και το οποίο γρήγορα αντικαταστάθηκε από τις μάσκες με τις οποίες έγιναν αργότερα γνωστοί. Παράλληλα συνέχιζαν να δουλεύουν πάνω στις μουσικές τους ιδέες, καθώς θεωρούσαν πως δεν τις είχαν τελειοποιήσει στο βαθμό που θα ήθελαν.


Στις αρχές του 1996 οι Slipknot μπαίνουν στο studio για να αρχίσουν να δουλεύουν πάνω στις ιδέες τους, με παραγωγό τον Sean McMahon. Το Φεβρουάριο του ίδιου έτους ο κιθαρίστας Steele φεύγει από το συγκρότημα, λόγω των χριστιανικών του πεποιθήσεων και παρότι οι Slipknot του είχαν τονίσει πως δεν είχαν κανένα πρόβλημα με την πίστη του. Ο επόμενος κιθαρίστας των Αμερικανών, ο Craig Jones, ήρθε να αντικαταστήσει τον Steele και πρόλαβε μόνο τη μίξη του δίσκου που ηχογραφούσαν τότε οι Slipknot. Το πρώτο live του νέου σχήματος δόθηκε στο αγαπημένο τους club De Moines στις 4 Απριλίου του ίδιου χρόνου, club στο οποίο σε ένα επόμενο live έπαιξαν μαζί με τους Stone Sour. To σχήμα είχε αρχίσει να ξανααλλάζει τον ήχο του, προσθέτοντας samples, τα οποία όμως δε μπορούσε να αναπαράγει στις ζωντανές του εμφανίσεις. Τελικά, μετά από άλλη μια εσωτερική μεταγραφή, ο Jones αφήνει την κιθάρα για τον μίκτη και προσλαμβάνεται ο Mick Thomson για κιθαρίστας. Χωρίς να έχουν βρει την τελική κατεύθυνση του ήχου τους και εν μέσω εσωτερικής διαμάχης για το θέμα, ο πρώτος δίσκος των Slipknot με τίτλο "Mate.Feed.Kill.Repeat" κυκλοφορεί τελικά ανήμερα του Halloween το 1996. O δίσκος κυκλοφορεί μόνο σε 1.000 αντίτυπα και ακόμα και σήμερα παραμένει εξαιρετικά δυσεύρετος και συλλεκτικό αντικείμενο, αν και το σχήμα τον χαρακτηρίζει ως «demo» προσπάθεια. Οι Slipknot του πρώτου καιρού διαφέρουν αρκετά από το super-group της συνέχειας, καθώς τα κομμάτια του άτυπου ντεμπούτο τους είναι πιο αργά από τις επόμενες δουλειές τους και το "Mate.Feed.Kill.Repeat" περιέχει πολλές jazz, fusion και rap επιρροές, επιρροές που στη συνέχεια οι Slipknot έκρυψαν καλά ή και εξαφάνισαν από τον ήχο τους. Πλέον το σχήμα δεν παίζει κανένα κομμάτι από το πρώτο αυτό album του και όταν οι Slipknot αναφέρονται σε αυτό λένε πως το μόνο πράγμα που τους ενδιέφερε είναι να παίξουν «αντισυμβατικά».

Με την κυκλοφορία του δίσκου ο Sean McMahon κάνει τα πάντα για να τον προωθήσει και η δουλειά του επιβραβεύει τους Slipknot με πολύ airplay σε τοπικά ραδιόφωνα της Iowa και μια θέση στο billing του Dotfest. Στη συνέχεια οι Slipknot επιστρέφουν στο studio, όντας αποφασισμένοι να προσθέσουν περισσότερη μελωδία στα φωνητικά τους, και πείθουν τον τραγουδιστή των Stone Sour, Corey Taylor, να ενταχθεί στο σχήμα, «πείθοντας» παράλληλα τον Colsefini να περιοριστεί στα κρουστά και τα δεύτερα φωνητικά, απόφαση που ο Colsefini δεν πήρε χαλαρά και σε μια από τις επόμενες εμφανίσεις των Slipknot στο Safari Club ανακοινώνει από σκηνής πως εγκαταλείπει το συγκρότημα. Κατ' ευθείαν προσλαμβάνεται ο Greg -"Cuddles"- Welts για να αναλάβει τα κρουστά και οι Slipknot αρχίζουν σιγά σιγά να προετοιμάζουν το έδαφος για το μεγάλο μπαμ, φορώντας μάσκες και ολόσωμες φόρμες στις συναυλίες τους και προσλαμβάνοντας και άλλα μέλη.

Στις αρχές του 1998 οι Slipknot κυκλοφορούν το demo "Spit It Out", το οποίο με τη βοήθεια του internet κερδίζει οπαδούς και προσελκύει τις δισκογραφικές εταιρίες και τον παραγωγό Ross Robinson, με τον οποίο οι Slipknot συμφωνούν να δουλέψουν στον επόμενο δίσκο τους. Στη συνέχεια, όντας εντυπωσιασμένοι από τη δουλειά του, οι Slipknot προσλαμβάνουν τον dj Sid Wilson και οι πρώτες προσφορές για δισκογραφικό συμβόλαιο αρχίζουν να καταφτάνουν. Στις 6 Ιουλίου του 1998 οι Slipknot απολύουν τον Welts (ο μοναδικός που κατάφερε να απολυθεί ποτέ από το σχήμα), καθώς εκείνος «τα χάλασε» με την αδερφή του Jordison, πράγμα που τους οδήγησε σε ρήξη. Ο Chris Fehn αναλαμβάνει να βασανίζει τα κρουστά στο εξής και οι Slipknot υπογράφουν δύο μέρες μετά με τη Roadrunner Records, κορυφαία εταιρία εκείνο τον καιρό.

Slipknot comes alive (1998 - 2001)



Στα τέλη του 1998 οι Slipknot μπαίνουν στο studio για να δουλέψουν πάνω στο δεύτερο δίσκο και πρώτο σε μεγάλη εταιρία. Στις αρχές του 1999 ο κιθαρίστας Brainard αποφασίζει να εγκαταλείψει το συγκρότημα και στη θέση του έρχεται ο Jim Root. Η ηχογράφηση του δίσκου ολοκληρώνεται στις αρχές του ίδιου χρόνου και οι Slipknot αργότερα μέσα στη χρονιά παίζουν στο Ozzfest. Στις 29 Ιουνίου του 1999 οι Slipknot κυκλοφορούν το magum opus τους, "Slipknot", κάνοντας μεγάλη αίσθηση και αποσπώντας από παντού διθυραμβικές κριτικές αλλά και σκεπτικισμό, καθώς στο album ανακατέβονται τα thrash και death riffs με τα rap φωνητικά και τo core groove, δίνοντας ένα μείγμα το οποίο είναι πέρα από κάθε περιγραφή. Στο δίσκο περιλαμβάνεται και μια πιο τραχιά και γρήγορα νέα εκδοχή του κομματιού του ντεμπούτο τους, "Slipknot", υπό τον τίτλο "(sic)", κομμάτι που θεωρείται ανάμεσα στα καλύτερα του σχήματος, αλλά και τα εξαιρετικά "Wait And Bleed", "Surfacing", "Eyeless" και "Purity".




Την ίδια χρονιά οι Slipknot κυκλοφορούν μια συλλογή από home videos με τίτλο "Welcome To Our Neightbourhood", ενώ στις αρχές του 2000 ο δεύτερος δίσκος τους γίνεται πλατινένιος, αναγκάζοντας το περιοδικό Q να χαρακτηρίσει τη μπάντα ως μια «από τις πιο heavy μπάντες όλων των εποχών». To "Slipknot" album δε θα ήταν υπερβολή αν χαρακτηριζόταν ένα από τα σημαντικότερα albums των '90s και ένα album που χαρκατήρισε και επηρέασε ένα όλόκληρο ιδίωμα (το nu metal), αν και πάντοτε ο ήχος των Slipknot ήταν υπερσύνολο του ιδιώματος που ανθούσε εκείνη την εποχή. Στην Ελλάδα ο ελληνικός μεταλλικός τύπος υποδέχεται το album με περισσή καχυποψία, καθώς ο Έλληνας μεταλλάς δυσκολεύεται να χαρακτηρίσει «metal» έναν ήχο που περιέχει scratch, rap φωνητικά, loopες και τριπλά κρουστά, καθώς τότε «έπρεπε» όλοι να ακούμε μόνο Nevermore και Iced Earth. Αν και το album έκανε πάταγο στη διεθνή σκηνή, στην εγχώρια δυσκολεύτηκε να κερδίσει το ελληνικό κοινό κατευθείαν, αλλά κάποια χρόνια μετά, και με το συγκρότημα στο μεσοδιάστημα να γίνεται τεράστιο, αναγνωρίστηκε τελικά (έστω και καθυστερημένα) τόσο η ποιότητά του, όσο και η επιδραστικότητά του. Η Ελλάδα είχε και αυτή πλέον «αγκαλιάσει» τους Slipknot. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει εκείνη την εποχή το video για το κομμάτι "Wait And Bleed", το οποίο περιέχει σκηνές από ζωντανή εμφάνιση του σχήματος, στο οποίο οπτικοποιείται η πλήρης παράνοια των Slipknot στα live τους, με την ορμή του σχήματος να είναι τέτοια, ώστε στο τέλος τα μέλη του συγκροτήματος παίζουν ξύλο μεταξύ τους...

The goat years (2001 - 2003)


Μετά την επιτυχία του "Slipknot" οι προσδοκίες για νέο υλικό από τη μπάντα ήταν τεράστιες. Έτσι το σχήμα μπαίνει στο studio στις αρχές του 2001, για να βγει με το δεύτερο δίσκο για τη Roadrunner έτοιμο, με τίτλο "Iowa", ως φόρο τιμής στη γενέτειρα πόλη τους. Το album βγήκε στα δισκοπωλεία στις 28 Αυγούστου του 2001 και το Rolling Stone έγραψε πως «γέννησε το nu metal». Με την κυκλοφορία του, άγγιξε το Νο. 3 στο Billboard και το No. 1 στο UK album chart. Στη συνέχεια το συγκρότημα περιοδεύει ασταμάτητα, ξαναεμφανίζεται στο Ozzfest και κλέβει την παράσταση όπου και αν παίζει. Η μακρά και επιτυχημένη αυτή τους περιοδεία φέρνει τους Slipknot για πρώτη φορά και στην Ιαπωνία, στην οποία μαγνητοσκοπείται και το dvd τους, "Disasterpieces".

To "Iowa" φέρει στο εξώφυλλό του το διάσημο (πλέον) τράγο και οι άσχετοι με τη μπάντα αρχίζουν να μιλούν για «black» στροφή του σχήματος και του ήχου του, καθώς ο τράγος συνδυαζόταν και με μια πεντάλφα. Κάθε άλλο όμως: οι Slipknot στο "Iowa" σκοτεινιάζουν περισσότερο, περιορίζουν κάπως τις rap αναφορές και loopες, αλλά γίνονται και ακόμα πιο τραχείς και γρήγοροι, όπως μαρτυρά και το υπερηχητικό hit του δίσκου "People=Shit". Ο δίσκος περιέχει πλήστες άλλες καλές στιγμές, με τα κομμάτια "Disasterpiece", "My Plague", "The Heretic Anthem" και "Left Behind" να ξεχωρίζουν, και η ποιότητά του είναι για άλλη μια φορά εξαιρετική. Στην Ελλάδα το album κάνει κάποια αίσθηση και τα περιοδικά αρχίζουν και ασχολούνται ακόμα περισσότερο με το συγκρότημα-φαινόμενο, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους στο image και γράφοντας χαρακτηριστικά πως οι Slipknot είναι «εννέα νέα παιδιά από την Iowa που βιώσαν την απόρριψη μικρά από την τοπική κοινωνία και γι' αυτό αποφάσισαν να βάλουν μάσκες για να κρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα και μέσα από τα alter ego των Slipknot να αφήσουν να ξεχυθεί όλη η οργή που είχαν συσσωρεύσει», φράση που αν και τότε μου φαινόταν υπερβολική, ανήκει στον τραγουδιστή Corey Taylor και είναι πέρα για πέρα αληθινή.



To 2002 οι Taylor / Root αποφασίζουν να επαναδραστηριοποιήσουν το αρχικό τους σχήμα, Stone Sour, κυκλοφορώντας το ομώνυμο ντεμπούτο της μπάντας, ένα δίσκο που κέρδισε τους φίλους του σχήματος και απέκτησε και δικούς του, καθώς ενώ είναι groovy σαν τους Slipknot, δεν περιέχει καμία από τις παρανοϊκές και άσχετες προσμίξεις του ήχου τους και αποτελεί ένα πολύ καλό δίσκο για κάθε οπαδό του σχήματος. Την ίδια περίοδο, ο Jordison παίζει κιθάρα στους Murderdolls και ο Crahan συνεργάζεται με τον παραγωγό Rick Rubin στο side project του, To My Surprise. Προς το τέλος του 2002 η μπάντα παρουσίαζε προβλήματα και φήμες ήθελαν τους Slipknot να είναι στα πρόθυρα διάλυσης.

Getting big, growing apart (2003 - 2007)



Στα τέλη του 2003 οι Slipknot αρχίζουν να ηχογραφούν υπό την καθοδήγηση του παραγωγού Rick Rubin και στις 24 Μαΐου του 2004 κυκλοφορούν το δίσκο που τους έκανε ευρύτερα γνωστούς, το "Vol.3: The Subliminal Verses", το οποίο έφτασε μέχρι το No. 2 του Billboard. Το συγκρότημα στη συνέχεια ξαναρχίζει να περιοδεύει και περνάει από πολλές πόλεις και festival, όπως τα Ozzfest και Download, και κυκλοφορεί το πρώτο του live album με τίτλο "9.0:Live" την 1η Νοέμβρη του 2005. Το 2006 οι Slipknot κερδίζουν το πρώτο τους Grammy για την «καλύτερη metal επίδοση», για το κομμάτι τους "Before I Forget", και αργότερα μέσα στη χρονιά κυκλοφορούν και το τρίτο τους dvd με τίτλο "Voliminal: Inside The Nine".

Με το "Vol. 3" τελικά τους παραδέχονται όλοι, ακόμα και ο ελληνικός Τύπος, και οι Slipknot είναι επίσημα μεγάλο συγκρότημα. Αν και το "Slipknot" μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πιο σημαντικό album για το σχήμα, το "Vol. 3" είναι πιθανότατα το καλύτερο για τους οπαδούς του σχήματος, καθώς οι Slipknot έχουν βρει πλέον τις αναλογίες ανάμεσα στο groove και στο metal riffing και παραδίδουν ένα εξαιρετικό δίσκο, μέσα από τον οποίο ξεχωρίζουμε τα κομμάτια "The Blister Exists", "Duallity", "Vermillion" και "Before I Forget". Αν με το "Slipknot" οι Αμερικανοί στιγμάτισαν τα '90s στο τέλος τους, το "Vol. 3" είναι αυτό που χαρακτηρίζει τα '00s για το σχήμα και αυτό αποδεικνύεται από τα πολλά κομμάτια από το συγκεκριμένο album που διαλέγουν οι Slipknot να παίξουν live σε κάθε τους εμφάνιση.




Το 2005 το συγκρότημα έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και το www.rocking.gr είναι εκεί: www.rocking.gr/article2479.php. Η εμφάνιση των Slipknot με τις μάσκες και το image τους, που περιλαμβάνει τράγους και πεντάλφες, μαγνητίζουν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων, που κάνουν λόγο για «μουσική του σατανά» και θέλουν με μια διαδήλωση έξω από τον Λυκαβηττό να ακυρώσουν τη συναυλία. Κάτι τέτοιο ευτυχώς δε συμβαίνει και το ελληνικό κοινό απολαμβάνει για πρώτη φορά τους μασκοφόρους, σε μια εμφάνιση που συζητήθηκε.

Το 2006 οι Root / Taylor επανακάμπτουν στους Stone sour και κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους, το εξαιρετικό "Come What(ever) May", o Jordison ηχογραφεί με τους Ministry (2006) και τους Korn (2007), ενώ παράλληλα και ο Crahan ξεκινά ένα νέο side project, τους Dirty Little Rabbits, πράγμα που σηματοδοτεί και τη ζωή ολών τους, μακριά από τους Slipknot. Στη συνέχεια το συγκρότημα περνά σε μια ανενεργή φάση, χωρίς όμως να δηλώνει πως διαλύεται, και οι fans του σίγουρα είναι ανήσυχοι. Ευτυχώς όμως αυτή η αδράνεια διαρκεί λίγο...

All hope is gone (2008 - σήμερα)

Οι Slipknot κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους δίσκο "All Hope Is Gone" τον Αύγουστο του 2008, με νέο παραγωγό τον Dave Fortman και με μια νέα διάθεση για πειραματισμό, καθώς εισήγαγαν στον ήχο τους ακόμα περισσότερα thrash riffs από τον προκάτοχό του, αλλά και περισσότερες ακουστικές κιθάρες, μελωδικές γραμμές στα φωνητικά και hi-hat στα τύμπανα. Ο δίσκος είναι για άλλη μια φορά πολύ καλός, συγκεντρώνει πλήθος εξαιρετικών κριτικών (μια από αυτές είναι και του Rocking.gr, www.rocking.gr/review1972.php) και στο τέλος της χρονιάς μπαίνει στις λίστες με τα καλύτερα albums του 2008. Μαζί με το δίσκο, το συγκρότημα παρουσίασε και τις νέες του μάσκες, οι οποίες αποτελούν μια εξέλιξη των παλαιών και ταιριάζουν με το νέο ύφος των Slipknot. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου το συγκρότημα άρχισε και πάλι να περιοδεύει, παίζοντας ως headliner στην κεντρική σκηνή του Mayhem Festival και περιοδεύοντας μαζί με τους Machine Head και τους Children Of Bodom. To Rocking.gr ταξιδεύει μέχρι την Ελβετία, τους παρακολουθεί ζωντανά και τους παρουσιάζει στο ακόλουθο live report: www.rocking.gr/article5619.php.



To καλοκαίρι του 2009 θα εμφανιστούν ως headliners στην κεντρική σκηνή του Download Festival και θα περάσουν άλλη μια φορά από την Αθήνα και το Rockwave Festival. Here comes the pain! Αντέχετε;

Ξέρετε ότι...

- Το "Slipknot" ήταν το πρώτο album της Roadrunner Records που έγινε ποτέ πλατινένιο;

- Όταν ακόμα οι Slipknot δεν είχαν δείξει τα πρόσωπά τους, ο Max Cavalera (Soulfly, Sepultura) είχε δηλώσει για τη συνεργασία του με τον Taylor: «είναι ένας ξανθός φλώρος με κοντό μαλλί»;

- Στο video του κομματιού τους "Before I Forget" από το "Vol. 3" εμφανίζονται για πρώτη φορά σε επίσημη κυκλοφορία χωρίς μάσκες, αλλά και χωρίς να δείχνουν τα πρόσωπά τους;

- Έχουν αποκηρύξει το ντεμπούτο τους "Mate.Feed.Kill.Repeat", θεωρώντας ως πρώτο album τους το "Slipknot";

- Το 2004 ο Jordison αντικατέστησε τον Ulrich στη headlining συναυλία των Metallica στο Download Festival;

- Οι Jordison / Root / Taylor / Gray συμμετείχαν στον εορταστικό δίσκο της Roadrunner "Roadrunner United: The All Star Sessions" το 2005;

- Στo video του "Spit It Out" έχουν αντιγράψει σκηνές από τη "Λάμψη" του Stanley Kubrick;

- Τα μέλη της μπάντας έχουν υιοθετήσει έναν αριθμό, από το 0 έως το 8, και συχνά αλληλοκαλούνται με τον αριθμό, αντί του ονόματός τους;

Λουκιανός Κοροβέσης
From:rocking.gr

Νέα για το σόλο δίσκο του Brandon Flowers


Στις 6 Σεπτεμβρίου ανακοίνωσε ο Brandon Flowers, frontman των Killers, πως θα κυκλοφορήσει στη Μεγάλη Βρετανία ο solo δίσκος του, "Flamingo".
Ο δίσκος θα περιέχει 10 κομμάτια, που ηχογραφήθηκαν στο στούντιο Battle Born του Las Vegas, από όπου και κατάγεται. Την παραγωγή επιμελήθηκαν οι Stuart Price (New Order, The Killers, Kylie Minogue, κ.α.), Daniel Lanois (U2, Bob Dylan, Peter Gabriel, κ.α.) και Brendan O'Brien (Pearl Jam, Rage Against The Machine, AC/DC, κ.α.).

Ως προπομπός του δίσκου, θα κυκλοφορήσει στις 23 Αυγούστου το single "Crossfire". Μέσα στο tracklist του δίσκου θα βρίσκονται και τα κομμάτια "Jilted Lovers And Broken Hearts", "Welcome To Fabulous Las Vegas" και "Playing With Fire".
From:rocking.gr

«Υπερβολική δόση» η αιτία θανάτου του μπασίστα των Slipknot


Σύμφωνα με την αναφορά της αυτοψίας, «μη ηθελημένη υπερβολική δόση μορφίνης» ήταν η αιτία θανάτου του Paul Gray, του μπασίστα των Slipknot.

Υπενθυμίζεται πως ο 38χρονος είχε βρεθεί νεκρός πριν από ένα μήνα, σε ένα ξενοδοχείο στην Iowa της Αμερικής. Τα τεστ έδειξαν πως στο αίμα του υπήρχαν πολύ υψηλά επίπεδα μορφίνης και φεντανίλης, ενός συνθετικού υποκατάστατου της μορφίνης, ενώ ανακαλύφθηκαν και καρδιακά προβλήματα. Σύμφωνα με την αστυνομία πάντως, μέχρι στιγμής, δεν έχει ανακαλυφθεί αν τα φάρμακα του είχαν συνταγογραφηθεί ή τα είχε αγοράσει μόνος του παρανόμως.
From:rocking.gr

Ο θάνατος του "Smiler" έχει δημιούργησε πολλά ερωτηματικά γύρω από την πορεία του υπόλοιπου συγκροτήματος. Ο frontman των Slipknot, Corey Taylor, προς το παρόν βρίσκεται σε περιοδεία με τους Stone Sour, οπότε τα σχέδια των Slipknot έχουν παγώσει.

Sonisphere Festival @ TerraVibe Park, 24/06/10

Οι Τέσσερις Μεγάλοι του thrash metal ήρθαν τελικά από τα μέρη μας και τους είδαμε, έστω και με κάποια χρόνια καθυστέρησης. Οι προσδοκίες μεγάλες, η αναμονή ακόμα μεγαλύτερη, όπως και η περιέργειά μας για τη λειτουργικότητα της καινούργιας θέσης της δεύτερης -μικρής- σκηνής στο Θεματικό Πάρκο του Terra Vibe στη Μαλακάσα. Κι από εκπληρώσεις πώς τα πήγαμε; Διόλου άσχημα, αν εξαιρέσει κανείς τις ατέλειωτες ουρές στα ταμεία και τη βροχή που ξεκίνησε με voodoo ο Mustaine αμέσως μετά το τέλος της εμφάνισης των Megadeth και λίγο πριν βγουν στη σκηνή οι Metallica, μόνο που το νυχτερινό βροχερό σκηνικό υπό τους ήχους των "Harvester Of Sorrow" και "Fade To Black" αποδείχθηκε εν τέλει κάτι παραπάνω από ιδανικό. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...

...καθώς την πρώτη μεγάλη εντύπωση έκανε ο αριθμός των οπαδών της metal-ικής μουσικής που είχε καταφθάσει στο συναυλιακό χώρο από πολύ νωρίς το πρωί και έδωσε το πρώτο χαρμόσυνο μήνυμα της ημέρας. Ναι, οι Suicidal Angels θα έπαιζαν με κόσμο από κάτω (βλ. Rockwave 2008), όπως και έγινε, καθώς γύρω στις 12:25 που εμφανίστηκαν οι Έλληνες thrashers υπήρχε ήδη αρκετή και συσσωρευμένη όρεξη για ξύλο μετά μουσικής.

Άλλο που δεν ήθελε και η μπάντα και μπήκε φουριόζα, έτοιμη να αρπάξει από τα μαλλιά την ευκαιρία που της δόθηκε, όντας στη σύνθεση ενός τόσο σημαντικού φεστιβάλ. Ξεσηκωτικοί κι ενίοτε καταιγιστικοί, έδωσαν το άτυπο έναυσμα για το πρώτο Wall Of Death της ημέρας, με συνθέσεις από τις δύο δισκογραφικές τους δουλειές, αλλά και με μιά γεύση ("Dead Again", "Final Dawn") από το νέο, επερχόμενο φθινοπωρινό τους δίσκο. Η εμφάνισή τους έκλεισε με τον τρόπο που της άξιζε ("Apokathilosis"), αφού είχε προηγηθεί και το Wall Of Death Pt. II υπό τις ευλογίες του τραγουδιστή τους.

Άξιοι...

Setlist:
Mourning Of The Cursed
Dark Abyss (Your Fate Is Colored Black)
Bloodthirsty
Dead Again
The Prophecy
Evil Attack
The Pestilence Of Saints
Inquisition
Final Dawn
Apokathilosis

Γιώργος Ζαρκαδούλας

Άλλη μία μπάντα από τη λίστα του «δεν - περίμενα - ποτέ - να - σκάσουν - Ελλάδα» ήρθε λοιπόν να με διαψεύσει. Με τον τρίτο δίσκο "Fever" στις αποσκευές τους, οι Ουαλοί Bullet For My Valentine ήρθαν να αποδείξουν στο ελληνικό κοινό πως έχουν τη στόφα να κάνουν support σε μία τέτοια ιστορική συναυλία.

Aν και ο περισσότερος κόσμος δεν είχε ακόμα καταφτάσει, η δεύτερη σκηνή, Saturn Stange, είχε καταληφθεί από τους, νεαρούς κατά κύριο λόγο, θαυμαστές του κουαρτέτο από την Ουαλία. Το σετ άρχισε με το "Your Betrayal", ένα από τα πιο δυνατά και «συναυλιακά» κομμάτια του "Fever". O ήχος ήταν απρόσμενα καλός, όπως και η φωνή του frontman της μπάντας, Matt Tuck. Αδιαμφισβήτητος αρχηγός του σχήματος, η παρουσία του Tuck επισκίαζε κάπως τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, με τον επιβλητικό όμως μπασίστα, που έχει πλέον αναλάβει τα brutal φωνητικά, να παίζει έξυπνα με το κοινό.
"Waking The Demon" και "Tears Don't Fall", από τους δύο προηγούμενους δίσκους, τραγουδήθηκαν από το -αρκετά φανατικό- κοινό, ενώ έπρεπε να φτάσει η ώρα του "Scream, Aim, Fire" για να ανάψουν τα αίματα για τα καλά. Όπως ήταν λογικό, το "Fever" είχε την τιμητική του, με πάνω από το μίσο setlist να είναι αφιερωμένο σ' αυτό, αλλά ήταν εντυπωσιακό το πόσοι ήταν ήδη γνώριμοι με το υλικό του.

Με μία τυπική υπόσχεση να μας ξαναδούν σύντομα, οι Bullet For My Valentine έκλεισαν το σετ τους με το "Alone", άλλο ένα άκρως συναυλιακό κομμάτι,
κερδίζοντας επάξια το σεβασμό όσων αμφισβητόυσαν την ποιότητα της μουσικής τους.
Setlist:
Your Betrayal
Fever
Waking The Demon
Tears Don't Fall
Pleasure And Pain
4 Words (To Choke Upon)
Last Fight
Scream, Aim, Fire
Begging For Mercy
Hand Of Blood
Alone

Ιάσονας Τσιμπλάκος

Χρειάστηκε να περιμένουμε τρία χρόνια επιπλέον ώστε να απολαύσουμε στη χώρα μας τους Stone Sour. To ραντεβού είχε δοθεί για το Rockwave Festival του 2007, αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς η εμφάνιση των Αμερικανών είχε ακυρωθεί. Ο Corey Taylor βεβαίως, όπως και ο κιθαρίστας Jim Root, είχαν ξαναεπισκεφθεί την Ελλάδα εις διπλούν, όντας όμως μασκοφόροι...

Το ολοκαίνουριο "Mission Statement" σήμανε την εκκίνηση στο set των Stone Sour, δίνοντας μας παράλληλα και μια γεύση για το πώς θα ηχεί το επερχόμενό τους album, "Audio Secrecy", το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο. Γκαζωμένο, στο γνώριμο ύφος των Stone Sour, όπως και τα άλλα δύο καινούρια κομμάτια που ακούσαμε ("The Bitter End", "Digital").

Πάρα πολύ ευδιάθετος έδειχνε χθες ο Corey Taylor, εάν λάβουμε υπ' όψιν τη θλίψη του για το χαμό του μπασίστα των Slipknot, Paul Gray, την οποία και άφησε να φανεί προσφάτως στο Download Festival. Αρκετά ομιλητικός, με τα (ανούσια ώρες-ώρες) αστειάκια του και τα κλισέ του για το «to know us better» της υπόθεσης, απέδειξε και σε αυτήν του την εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους γιατί θεωρείται από τους καλύτερους τραγουδιστές στον σκληρό ήχο, με τα υπερφυσικά ξελαρυγγιάσματά του. Φυσικά και η υπόλοιπη μπάντα δεν υστερούσε σε ποιότητα και όρεξη, παρά το ότι είχε έρθει από τη Σόφια, όπου εμφανίστηκε την προηγούμενη μέρα, χωρίς να προλάβει να ξεκουραστεί. Ιδιαίτερη αναφορά στον μπασίστα Shawn Ekonomaki έκανε ο Taylor για τις ελληνικές του ρίζες και ο «πατριώτης» γνώρισε την αποθέωση.
Η εμφάνιση των Stone Sour, πέρα από τα προαναφερθέντα ολοκαίνουρια τραγούδια, βασίστηκε κυρίως στο "Come What(ever) May". Κομμάτια από το συγκεκριμένο album, όπως το "Reborn", το ομώνυμο "Come What(ever) May" και "Made Of Scars", από μόνα τους έχουν τη δυναμική να ξεσηκώσουν ένα live, πόσο μάλλον όταν είναι συνεπικουρούμενα και από δύο από τις καλύτερες στιγμές του πρώτου album των Stone Sour, όπως το "Get Inside" και το "Blotter".

Mε το εκρηκτικό "30/30-150" το συγκρότημα έκλεισε την ώρα που του αναλογούσε στο billing του Sonisphere και έδωσε την καλύτερη πάσα στην «Αγία Τετράδα» να «παίξει μπάλα» στην αλάνα του Terra Vibe. Έλειψε κάτι; Έχοντας κατά νου τα σχόλια στα «πηγαδάκια» που στήθηκαν μετά το πέρας της εμφάνισης των Stone Sour, τότε ναι, το ραδιοφωνικό χιτάκι "Through Glass" ακόμα αναζητείται για "sing-along" κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Μαλακάσας. Μας πείραξε; Μάλλον όχι ιδιαιτέρως...
Setlist:
Mission Statement
Reborn
Made Of Scars
The Bitter End
Blotter
Your God
Idle Hands
Digital
Come What(ever) May
Get Inside
Hell & Consequences
30/30-150

Γιάννης Κοτζιάς

Ακριβώς στις 17:00, τηρώντας κατά γράμμα το πρόγραμμα, η πεντάδα των Anthrax ανέβηκε στη μικρή σκηνή. Ταυτόχρονα σηματοδοτήθηκε η έναρξη της εμφάνισης της «Αγίας Τετράδας» του αμερικανικού thrash στην χώρα μας, που έμελλε για πολλούς λόγους να μείνει ιστορική και αξέχαστη. Οι Anthrax δε συνάντησαν κανένα πρόβλημα στο ρόλο του opening act και το απέδειξαν με τις πρώτες κιόλας νότες του "Caught In A Mosh". Ο κόσμος ζεσταινόταν όλο και περισσότερο, με απανωτά κλασικά κομμάτια, όπως τα "Got The Time", "Madhouse" και "Antisocial".

Ο αεικίνητος Frank Bello αλώνιζε πάνω-κάτω τη σκηνή με το μπάσο του, ενώ ο Rob Caggiano ήταν ήρεμος αλλά άψογος στα κιθαριστικά του καθήκοντα. Ο Scott Ian είχε -όπως πάντα- το προσωπικό του μερίδιο στο ξεσήκωμα του κοινού και ο Charlie Benante παρέδιδε μαθήματα πίσω απ' τα ντραμς του, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά γιατί συγκαταλέγεται στους κορυφαίους του είδους εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Για τον αγέραστο Joey Belladonna τί να πει κανείς; Κεφάτος, επικοινωνιακός, μα πάνω απ' όλα με μία αξιοθαύμαστη φωνή, που έδινε την εντύπωση ότι ο χρόνος δεν την έχει αγγίξει.

Στη μέση του "Indians", μία στροφή κι ένα ρεφρέν από το "Heaven And Hell" είναι αρκετά για να εισπράξουν την καθολική συμμετοχή του κόσμου και να καταστήσουν τη στιγμή σα μία από τις καλύτερες της ημέρας. Στα αρνητικά στοιχεία της εμφάνισης των Anthrax ήταν ο μέτριος ήχος, που όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο υποφερτός, τα σύννεφα της σκόνης, που αποτελούσαν το μόνιμο πρόβλημα της μικρής σκηνής, και η νωχελική βροχή κατά το ήμισυ της διάρκειάς τους, αν και τελικά δεν ήταν τίποτα μπροστά σ' αυτό που θα επακολουθούσε.
Ο οπαδός τους, πάντως, σίγουρα έμεινε ευχαριστημένος, και πώς να μη μείνει άλλωστε, όταν σε setlist μίας μόλις ώρας συνυπάρχουν τα "Medusa", "Be All, End All" και "Only"; Μετά από ακριβώς μία ώρα, και υπόσχεση (δια στόματος Belladonna) για ένα νέο δίσκο το συντομότερο δυνατόν, οι Anthrax μάς αποχαιρέτησαν, παραχωρώντας τη θέση τους σε ένα από τα έτερα μεγαθήρια...

Setlist:
Caught In A Mosh
Got The Time
Madhouse
Be All, End All
Antisocial
Indians / Heaven And Hell
Medusa
Only
Metal Thrashing Mad
I Am The Law
Βαγγέλης Ευαγγελάτος
Οι Anthrax κατάφεραν με μερικά κλασικά τους κομμάτια να προετοιμάσουν κατάλληλα το κοινό για την επερχόμενη εμφάνιση των μεγάλων Slayer, η οποία, ακολουθώντας το πρόγραμμα, ξεκίνησε κατά τις 18:30, όταν και ο μεγάλος όγκος του πλήθους είχε ήδη συσσωρευτεί στο χώρο για να παρακολουθήσει την τέταρτη εμφάνιση της μπάντας στη χώρα μας. Έχοντας να προμοτάρουν και ένα καινούριο άλμπουμ, βέβαια, το "World Painted Blood", οι Slayer αναμενόμενα έπαιξαν 3 κομμάτια του, τα οποία έδεσαν υπέροχα με το σύνολο του set τους. Ένα set χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, αλλά άκρως αντιπροσωπευτικό της μεγαλειώδους δισκογραφικής τους πορείας και αναλογικά με το χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους, απέδωσαν παθιασμένα, όπως άλλωστε κάνουν πάντα, τις κλασικές κομματάρες τους.

Ο ήχος ήταν εξαιρετικός, η μπάντα το διασκέδαζε και φυσικά το φαινόμενο Lombardo έλαμψε ακόμα μια φορά, παίζοντας όπως πάντα. Δηλαδή εκπληκτικά, αποδεικνύοντας και στον πιο αδαή πόσο μεγάλος drummer είναι. Και έχει πλάκα να παίζει το "Raining Blood" σχεδόν ατσαλάκωτος. Οι κιθάρες των Hanneman / King στα γνωστά επίπεδα της Slayer riffο-μηχανής, απέδωσαν το γνήσιο, παραδοσιακό thrash τους, κερδίζοντας εξαρχής τον κόσμο, από το πρώτο εισαγωγικό riff του ομώνυμου "World Painted Blood". Η ιαχή «SLAYEEEEEEEER» δόνησε, όπως αναμενόταν, την ατμόσφαιρα και όταν ο Araya προλόγιζε κομμάτια σαν το "Chemical Warfare", οι αντιδράσεις ήταν και οι προβλεπόμενες.

Όταν έχεις να παρακολουθήσεις τους Slayer, λίγο πολύ ξέρεις τι να περιμένεις από ένα τέτοιο show. Βέβαια, συνήθως το να προηγούνται των Megadeth και των Metallica και να διαδέχονται τους Anthrax αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά όπως και να 'χει, σε μια εμφάνιση των Slayer επί σκηνής, όταν ιδίως είναι και στη μέρα τους, είναι ικανοί να σβήσουν οποιαδήποτε μπάντα έχει ως καύχημα τον ακραίο της ήχο. Άλλο επίπεδο από μόνοι τους και ακόμα και αν τα χρόνια έχουν περάσει και τα αριστουργήματά τους μοιάζουν μακρινά, όταν αποφασίζουν να επαναδραστηριοποιηθούν και να επανέλθουν στο προσκήνιο, αυτό από μόνο του αρκεί για να... συνεχίσουν την παράδοση. Πόσο μάλλον, όταν έχουν να παρουσιάσουν και ένα πάρα πολύ καλό, νέο άλμπουμ. Και το οποίο, εκτός από το ομώνυμο κομμάτι, εκπροσωπήθηκε από τα "Hate Worldwide" και "Beauty Through Order". Και όταν οι γκαρίλες του Araya, σε συνδυασμό με το ασταμάτητο κοπάνημα του κιθαριστικού διδύμου και το «λες και είσαι σε κάποιο drum clinic» drumming του Lombardo, δημιουργούν εικόνες σαν τότε που άκουσες πρώτη φορά του "Decade Of Aggression", τότε ξέρεις ότι οι Slayer αποτελούν ένα πολύ ξεχωριστό μέρος στη μουσική που ακούς. Όταν έχεις μπροστά σου αυτή την τετράδα, να εκτελεί με μανία το "War Ensenble" φερ' ειπείν, με την ίδια μανία εκείνης της εποχής, ταυτόχρονα σε πιάνει μια νοσταλγία. Και ας το έχεις ακούσει αμέτρητες φορές. Είναι οι Slayer.
Η μεγαλύτερη ακραία μπάντα που διακρίθηκε στο χώρο του metal, και με τα κλασικότατα "South Of Heaven" και "Raining Blood", αποχωρεί έπειτα από μια ώρα περίπου, δίνοντας τη σκυτάλη στον Mustaine και την παρέα του.

Setlist:
World Painted Blood
Jihad
War Ensemble
Hate Worldwide
Seasons In The Abyss
Angel Of Death
Beauty Through Order
Disciple
Mandatory Suicide
Chemical Warfare
South Of Heaven
Raining Blood

Πάνος Παπάζογλου

Τελικά το Sonisphere Festival ήταν οι Metallica + τα άλλα συγκροτήματα; Αυτή την άποψη είχα ακούσει αρκετές ημέρες πριν από το φεστιβάλ, αλλά μετά την εμφάνιση των Megadeth αυτό που πίστευα επιβεβαιώθηκε πλήρως.

Η τέταρτη εμφάνιση των Megadeth (σημειωτέον ότι και οι τέσσερις πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια φεστιβάλ) ξεκίνησε στις 20:00 με το "Holy Wars" και εκεί σταμάτησε κάθε ομοιότητα με την εκπληκτική τους εμφάνιση στο Rockwave του 1997. Το βασικό πρόβλημα ήταν ο ήχος. Και θα το πω, γνωρίζοντας ότι θα διαφωνήσουν αρκετοί: είναι ο συνήθης ήχος που έχουν τα group που παίζουν σε μικρότερη σκηνή. Είχε καμιά σχέση ο ήχος των Slayer με τον ήχο των Megadeth; Η διαφορά τους ήταν ότι έπαιξαν σε διαφορετικές σκηνές. Στη μεγάλη, οι Slayer, στη μικρή οι Megadeth. Όλοι γνωρίζουμε ότι τα φωνητικά του Mustaine δεν είναι το μεγάλο του προσόν, αλλά αυτό που ακούγαμε στα πρώτα ειδικά κομμάτια είναι δύσκολο να περιγραφεί.

Από εκεί και πέρα γνωρίζαμε ότι οι Megadeth έχουν δύο διαφορετικά set list, ολόκληρο το "Rust In Peace" μαζί με 2-3 ακόμα ή ένα best of. Όπως μας είχαν ενημερώσει και νωρίτερα, στο meet and greet του Rocking.gr, στην Ελλάδα θα έπαιζαν το δεύτερο set list. Ακόμα και για αυτό υπάρχουν ενστάσεις. Καλά και άγια τα "Skin O' My Teeth", "Hook In Mouth", "Sweating Bullets" που ακούσαμε, αλλά για βάλτε στη θέση τους τραγούδια τα οποία παίζουν στα (άλλα) Sonisphere, όπως το "Wake Up Dead" ή το αγαπημένο "Tornado Of Souls", και μπορείτε από μόνοι σας να καταλάβετε τη διαφορά.

Ο ήχος, όσο περνούσε ή ώρα, βελτιωνόταν σταδιακά, με τον Mustaine σε καλή διάθεση, να είναι περισσότερο επικοινωνιακός από ό,τι θα τον περιμέναμε και με τη μπάντα, η οποία με την έλευση του Ellefson ξαναβρήκε ένα κομμάτι από τη χημεία που της έλειπε, να φτάνει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης.

Ο κόσμος στο μεγαλύτερο ποσοστό κρατούσε δυνάμεις για τους Metallica, αλλά στα "Symphony Of Destruction" και "Peace Sells" έγινε ο αναμενόμενος χαμός. Η εμφάνιση τους ολοκληρώθηκε με τα τελευταία λεπτά του "Holy Wars" και αφού ο Mustaine παρουσίασε τη μπάντα του, μας ευχαρίστησε και η σύντομη εμφάνιση έλαβε τέλος.
Δεν κρύβω ότι από όλα τα συγκροτήματα περίμενα περισσότερο να δω τους Megadeth. Ούτε απογοητεύτηκα, ούτε ενθουσιάστηκα, καθώς η διάρκεια της εμφάνισης τους και ο ήχος δε συντέλεσαν στο να τους απολαύσω όπως θα ήθελα. Εάν θέλεις να είσαι δίκαιος, βάλε και τους 4 στη μεγάλη σκηνή, εξασφάλισε το ότι θα έχουν τον ίδιο ήχο, δώσε τους την ευκαιρία να παίξουν την ίδια ώρα και το Sonisphere θα έχει τελειώσει πριν καλά-καλά ξεκινήσει.

Setlist:
Holy Wars
Hangar 18
Headcrusher
In My Darkest Hour
Skin O' My Teeth
A Tout Le Monde
Hook In Mouth
Τrust
Sweating Bullets
Symphony Of Destruction
Peace Sells
Holy Wars... Reprise

Παναγιώτης Λουκάς

Ό,τι έχει προηγηθεί στην πρώτη διοργάνωση του Sonisphere στη χώρα μας είναι από πολύ καλό ως εξαιρετικό σε μουσικό επίπεδο. Έχοντας παρακολουθήσει όλες τις μπάντες, καμία δεν απογοήτευσε, ενώ άλλες ξεπέρασαν και τις όποιες προσδοκίες. Οι Megadeth μόλις έχουν τελειώσει το best-of set τους και χωρίς χρονοτριβές όλος ο κόσμος πάει στη μεγάλη σκηνή να πιάσει μια καλή θέση για τους Metallica. Εγώ έχω προαποφασίσει να δεχθώ το τίμημα που θα πληρώσω, αρκεί να πάω όσο πιο μπροστά μπορώ και τελικά βρίσκομαι σε μια καλή απόσταση από τη σκηνή. Τα λεπτά κυλούν βασανιστικά, ειδικά όταν η ώρα φτάνει 21:30 (προγραμματισμένη ώρα εμφάνισης) και αντί για τους Metallica παρουσιάζεται βροχή, η οποία σταδιακά δυναμώνει. Κανείς δεν πτοείται και η ανυπομονησία είναι έκδηλη στα πρόσωπα όλων γύρω. Με 10 περίπου λεπτά καθυστέρηση, οι εικόνες από το κλασσικό πλέον "The Good, The Bad And The Ugly" εμφανίζονται στις πλαϊνές οθόνες, παρέα με την αντίστοιχη μουσική υπόκρουση.

Ο χρόνος παγώνει και μέσα σε δευτερόλεπτα καταλαβαίνεις ότι ΟΛΑ έχουν αλλάξει επίπεδο σε σχέση με ό,τι έχουμε δει ως τώρα. Τα πάντα είναι μεγαλύτερα, δυνατότερα και καλύτερα. Το "Creeping Death" ξεκινάει το διαχωρισμό των απλών θνητών συγκροτημάτων από τους Metallica. Καπνογόνα ανάβουν δίπλα μου, αλλά η βροχή δεν τα καθιστά αποπνικτικά, τα πόδια μου δεν πατάνε στο έδαφος, αλλά αυτό το ήθελα κατά βάθος. Ήθελα να δω αν μπορούν οι Metallica να με συνεπάρουν, να θυμηθώ το feeling του να βλέπεις τους μουσικούς ήρωες σου ζωντανά στην εφηβεία και τους χρειάστηκαν ελάχιστα μόνο δευτερόλεπτα για να τα καταφέρουν. Η τεράστια οθόνη στο πίσω μέρος της σκηνής έδινε άλλη διάσταση στο οπτικοακουστικό θέαμα, ενώ δικαιολογίες του τύπου «ο ήχος ήταν μέτριος στην αρχή, αλλά έφτιαξε στην πορεία» είναι για άλλους. Οι Metallica ξεκίνησαν και τελείωσαν με τέλειο ήχο.

Η βροχή έχει δυναμώσει και το "For Whom The Bell Tolls" έρχεται να τεστάρει την αντοχή μας. Κοιτώντας τον ουρανό, αυτό πρέπει να είναι το συναίσθημα του στρατιώτη για τον οποίο μιλάει το τραγούδι. Ηρεμία δεν έχει επέλθει σε κανένα επίπεδο και το "Ride The Lightning" προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο πανικό. Ακόμα περισσότερα καπνογόνα, τραγούδι και η βροχή να πέφτει ακόμα πιο δυνατή, ενώ όλοι περιμέναμε και τον πραγματικό κεραυνό. Μέχρι τώρα φαίνεται ότι ο βασιλιάς της σκηνής είναι ο James, ενώ οι υπόλοιποι στέκονται όπως πρέπει, καθώς ο ευσεβής πόθος που λέγεται "Harvester Of Sorrow" αποδίδεται με όλο το μεγαλείο και τη παράνοια της ερμηνείας που του αρμόζει. «My life suffocates, planting seeds of hate» και το μάτι γυαλίζει. Μια μικρή εισαγωγή από τον Hammett δίνει την ευκαιρία στον Hetfield να ανέβει ψηλά στην τοποθετημένη ακουστική κιθάρα και να ξεκινήσει το "Fade To Black", στη μέση του οποίου σταματάει η βροχή ή απλά δεν τη νιώθω πλέον.

Μετά τους ύμνους από το παρελθόν, με μια εισαγωγή σχεδόν αφιερωμένη "Ride The Lightning", ήρθε η ώρα να περάσουμε στη πιο σύγχρονη εποχή τους και στο "Death Magnetic", στα πλαίσια του οποίου ακόμα περιοδεύουν ουσιαστικά οι Metallica. Τα "That Was Just Your Life" και "The End Of The Line" αποδεικνύουν το ότι αντέχουν στο χρόνο και τη σύγκριση, αλλά όπως είναι λογικό δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τα προηγούμενα. Λίγος χρόνος να πάει ο Ulrich backstage και ο Hetfield βρίσκει χρόνο να αναφερθεί στους Big Four και να αφιερώσει στις υπόλοιπες μπάντες το "Sad But True", έναν πραγματικό ύμνο που -για να πω την αλήθεια- μου τον χάλασαν λίγο τα αψυχολόγητα (και συνήθως εκτός χρόνου) γυρίσματα του Ulrich στα drums. Η εισαγωγή και μόνο του "Welcome Home (Sanitarium)" επαναφέρει την τάξη, όντας το πρώτο τραγούδι από τον κατά πολλούς καλύτερο δίσκο στην ιστορία του heavy metal, ενώ τα κόλπα του Ulrich θα στοιχίσουν ένα εκτός τόπου και χρόνου κόψιμο στο "Broken, Beat And Scarred", που θα αναγκάσει τον Hetfield στο τέλος του να πει χαριτολογώντας ότι δεν το έχουν προβάρει. Το τραγούδι αυτό αναφέρεται στο δεσμό των Metallica με τους οπαδούς τους και στο video βλέπουμε μόνο τον κόσμο να το τραγουδάει.

Τα φώτα σβήνουν και οι πολεμικοί ήχοι μας προμηνύουν ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ, το "One". Τα βεγγαλικά και το ασπρόμαυρο στο video wall, βοηθούν να βιώσει κανείς την ατμόσφαιρά του και, ενώ δεν προλαβαίνει να τελειώσει, το εισαγωγικό riff του "Master Of Puppets" προκαλεί παροξυσμό. Έχω την εντύπωση ότι το παίζουν λίγο πιο γρήγορα από το κανονικό και το ξύλο που πέφτει δεν περιγράφεται, το κοινό τραγουδάει το refrain με όλη του τη δύναμη και το μεσαίο μέρος είναι κλασσικό sing along κομμάτι πλέον. Η μπάντα μας έχει στα σχοινιά, αλλά δε φαίνεται διατεθειμένη να δείξει έλεος και έτσι μας προσφέρει στα καπάκια ένα "Blackened". Πάντα θεωρούσα πως αν πρέπει να δώσεις ένα παράδειγμα σε κάποιον για το πώς ακούγεται το heavy metal, αυτό θα ήταν το "...And Justice For All" που ξεκινάει με το "Blackened". Το έδαφος έχει χαθεί ξανά από τα πόδια μου και οι φωτιές με κάθε «Fire» του James μας ζεσταίνουν και μας θυμίζουν τη βροχή που φάγαμε νωρίτερα. Λίγος ακόμα χώρος στον Hammett να ασχοληθεί με την Les Paul του και να ξεκινήσει το "Nothing Else Matters", τραγούδι με τη δική του ιστορία, που ο κόσμος τίμησε δεόντως τραγουδώντας κάθε στίχο. Όπως είθισται τελευταία, ο Hetfield μετά το solo γονατιστός ξεκινάει του riff του "Enter Sandman" ή αλλιώς του πρώτου καθαρά heavy metal τραγουδιού που μπήκε σε όλα τα σαλόνια, με το οποίο έκλεισαν πανηγυρικά το κανονικό set, μετά από μια ώρα και πενήντα λεπτά.

Είναι γνωστό ότι οι Metallica θα επιλέξουν μια διασκευή από το "Garage Days" για να επανέλθουν στη σκηνή, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι το "Breadfan", για να ακολουθήσει το μόνο τραγούδι που δεν έχει στα credits του το όνομα του Lars Ulrich, το "Motorbreath". Όντας το πρώτο τραγούδι από το "Kill 'Em All", καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ακόμα μικρό πανικό από mosh pits και εγώ απορώ που βρίσκει την αντοχή ο κόσμος μετά από τόσες ώρες και τόσα συγκροτήματα. Το κλείσιμο είναι αναμενόμενα μεγαλειώδες με το "Seek And Destroy", δύο ώρες και πέντε λεπτά περίπου μετά την έναρξη της συναυλίας. Οι Metallica για πέντε περίπου λεπτά χαιρετάνε τον κόσμο και υπόσχονται πως δε θα κάνουν τρία χρόνια για να ξανάρθουν, ενώ ο κόσμος ανταποδίδει, τραγουδώντας ρυθμικά το όνομα του συγκροτήματος.

Βίωσα τη συναυλία μέσα από τον πυρήνα της, αλλά δε μπορώ να μη μεταφέρω τον προβληματισμό πολλών φίλων που την παρακολούθησαν από μια ορισμένη απόσταση και διέκριναν ένα χλιαρό κοινό, που δεν άρμοζε στην απόδοση των Metallica. Οφείλω να ομολογήσω πως από τη δική μου οπτική γωνία δεν αντιλήφθηκα κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα διέκρινα ένα ιδιαίτερα ένθερμο κοινό, που τίμησε με την ανταπόκρισή του την απόδοση της μπάντας, ένα κοινό που ήξερε όλους τους στίχους από κάθε τραγούδι που παίχτηκε.

Συνοψίζοντας, οι Metallica επί σκηνής απέδειξαν ότι είναι πολύ μεγαλύτεροι από τους υπόλοιπους του Big Four. Στην πραγματικότητα, οι άλλοι τρεις είναι συγκρίσιμοι μεταξύ τους, αλλά όχι με τους Metallica, οι οποίοι παίζουν σε άλλο επίπεδο. Ο Hetfield είναι η γνωστή ηγεμονική φυσιογνωμία και η φωνή του έχει επανέλθει σε παλιά εξαιρετικά επίπεδα. Ο Hammett είναι ο μόνος κιθαρίστας του οποίου τα solo μπορείς να απομνημονεύσεις με τόση ευκολία, ο Trujillo, πέρα από πολύ καλός παίκτης, έχει δέσει τρομερά με τη μπάντα και ο Ulrich είναι ο ιθύνων νους, παρόλο που φαίνεται να κρεμάει τους υπόλοιπους μερικές φορές με το παίξιμό του.
Σε μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχω παρακολουθήσει, οι Metallica πιστοποίησαν ότι δικαίως βρίσκονται στην κορυφή. Φεύγοντας από το χώρο της συναυλίας το μόνο που ευχόμουν είναι να είχα την ευκαιρία να τους δω άμεσα, ακόμα και την επόμενη μέρα, ακόμα και με το ίδιο setlist. Δε βρίσκω άλλο τρόπο να εκφράσω το χαμόγελο και τη χαζοχαρούμενη φάτσα στο πρόσωπο που ξέρω ότι θα έχω τις επόμενες μέρες, όταν συναντώντας γνωστούς και φίλους θα τους μιλάω για τη συναυλία των Metallica. Οι Big Four ήταν ο James, ο Lars, ο Kirk και ο Robert.

Setlist:
Ecstasy Of Gold (intro)
Creeping Death
For Whom The Bell Tolls
Ride The Lightning
Harvester Of Sorrow
Fade To Black
That Was Just Your Life
The End Of The Line
Sad But True
Welcome Home (Sanitarium)
Broken, Beat And Scarred
One
Master Of Puppets
Blackened
Nothing Else Matters
Enter Sandman
----------------------
Breadfan
Motorbreath
Seek And Destroy

Χρήστος Καραδημήτρης
From:rocking.gr

Μαραντόνα: "Καραγκούνη $%^#μημενε"


Η διαμαρτυρία του Γιώργου Καραγκούνη στον Μέσι προκάλεσε την αντίδραση του Ντιέγκο Μαραντόνα από τον πάγκο της Αργεντινής στο ματς της Εθνικής με την "αλμπισελέστε".

Η αδυναμία του Μαραντόνα να συγκρατήσει τα συναισθήματα του προκάλεσαν το ξέσπασμα του εναντίον του Έλληνα διεθνή.

Ο Μαραντόνα είναι ένας οξύθυμος άνθρωπος και το αποδεικνύει στο βίντεο με την αντίδραση του προς τον Καραγκούνη, που τόλμησε να διαμαρτυρηθεί στον Μέσι.


ΥΓ:Malaka marantona prezakia na pas na gami8eis from:me

Rockwave Festival


Συγκρότημα/τα:Rockwave Festival: Black Eyed Peas, Faithless, Aviv Geffen, K. BhTa
Ημερομηνία:7 Ιουλίου, Τετάρτη
Πόλη:Αθήνα
Χώρος:Terra Vibe
Διεύθυνση:37ο χλμ. Εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας
Τηλέφωνο:-
Τιμή εισιτηρίου:49/60, 95 euro
Ώρα έναρξης:11:00
Σημεία προπώλησης:Ticket House,ticketpro.gr
Διοργάνωση:Didi Music

Περισσότερα
Τετάρτη 7, Σάββατο 10 & Κυριακή 11 Ιουλίου

«Φρέσκα υλικά στο μίξερ» για το εκρηκτικότερο μουσικό κοκτέιλ του 2010!!!

It’s party time! Καιρός να αφήσουμε πίσω αβεβαιότητες, ανασφάλειες, να προσπεράσουμε την εσωστρέφεια, να ξεχάσουμε δυσκολίες και προβλήματα!
Να γυρίσουμε, έστω για λίγο, σελίδα, να ξαναβρούμε τους φίλους μας, να χορέψουμε στους ρυθμούς μιας ξέφρενης και χαρούμενης μουσικής!
Το 14ο Rockwave Festival έρχεται να ταράξει τα νερά με τη μοναδική του συνταγή, να ξεδιψάσει και τους πιο απαιτητικούς: ανακατεύει στο μουσικό του μίξερ φρέσκα και πρωτότυπα υλικά, νέους και παλιούς ήχους, προτείνοντας στο κοινό καλλιτέχνες και συγκροτήματα, που έρχονται με αποσκευές «φορτωμένες» τόλμη και φαντασία, για να προσγειωθούν στο TerraVibe Park, αποφασισμένοι για όλα!

Οι σάλπιγγες της έναρξης του Rockwave Festival θα ηχήσουν την Τετάρτη 7 Ιουλίου από τους Faithless, που θα μας «μπριζάρουν» στο groove του χορού για να μας παραδώσουν εκστασιασμένους στο συγκρότημα - φαινόμενο του πλανήτη, τους The Black Eyed Peas!

Με τα καταιγιστικά bassline τους, έρχονται να μας κουνήσουν συθέμελα και να μας παρασύρουν στο χορό μέχρι τελικής πτώσεως, αποδεικνύοντας ότι η ενέργεια δεν πεθαίνει ποτέ (Energy Never Dies – The E.N.D). Αρκετά χρόνια τώρα, «ξετινάζουν» τα charts και συνεχίζουν ακάθεκτοι με κάθε νέο τους single – Βoom Βoom Ρow, το party ξεκινά και τα κορμιά ροκάρουν! Rock your body, come on come on rock that body!

Quentin “Norman” Cook, γνωστός ως Fatboy Slim, η ολική επαναφορά ενός σπουδαίου καινοτόμου καλλιτέχνη, ο αληθινός εκπρόσωπος της experimental electronica! Ο απόλυτος κυρίαρχος των decks, ο κύριος big beat αυτοπροσώπως, ο ακούραστος διασκεδαστής, ο master του djing, ο άνθρωπος που συγκέντρωσε 250.000 ανθρώπους στο dance floor της παραλίας του Brighton, φέτος, το Σάββατο 10 Ιουλίου, θα δαμάσει τα decks του Rockwave Festival!

Οι πρωτεργάτες της σκηνής του Bristol, οι Massive Attack, πάντα δυναμικοί και επίκαιροι, -όσα χρόνια κι αν περάσουν- παραμένουν το εμβληματικό συγκρότημα της πειραματικής σκηνής. Την Κυριακή 11 Ιουλίου, θα στροβιλίσουν τους πολυάριθμους φίλους τους στο μοναδικό μίγμα της σκοτεινής, γλυκόπικρης, αλλά βαθιά συναισθηματικής και απογειωτικής μουσικής τους!

Οι The Ting Tings, η σύγχρονη επιτομή του brit pop…they started everything πριν τρία χρόνια και ήδη έχουν διαμορφώσει τον ήχο τους, μια fusion εκδοχή της dance pop με το grungy garage που τους οδήγησε φέτος στο πρώτο τους βραβείο Grammy σαν τους καλύτερους νέους καλλιτέχνες (Best New Artist 2010)

Ska-P, το πιο δημοφιλές ska punk συγκρότημα στην Ευρώπη, στίχος καυστικός και κοινωνικά ευαίσθητος, δηλώνει το χιούμορ σαν τη μόνη λύση για να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο χορεύοντας ska, ska, ska, Ska-P!

Gogol Bordello...παθιασμένη σχέση με το ελληνικό κοινό! Η πολυεθνική καλλιτεχνική κολεκτίβα επιστρέφει με τις διαβολικές ξέφρενες ταραντέλες της, συνδυασμός τσιγγάνικης μουσικής και punk rock και υπόσχεται τρελό ξεφάντωμα!

Ο Γιάννης Αγγελάκας, με τη χαρακτηριστική του παρουσία θα ερμηνεύσει τις μουσικές που ονειρεύεται, συνδυάζοντας τον ηλεκτρισμό της ροκ με ήχους παραδοσιακούς. Μία ισορροπία περίεργη, αλλά πέρα για πέρα γνήσια και αληθινή.

Endtroducing…. DJ Shadow, εμβληματική μορφή της αμερικάνικης instrumental hip hop σκηνής, πολύπλευρος καλλιτέχνης, που επιμένει να συνθέτει με παλιομοδίτικα μέσα σύγχρονους ηλεκτρονικούς ήχους.

Κ.ΒΗΤΑ, o πολύπλευρος καλλιτέχνης, το ανήσυχο πνεύμα της Ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής θα μας παρασύρει στα μουσικά του ταξίδια, θα «ζωγραφίσει» μια μοναδική ατμόσφαιρα γεμάτη ήχους, ποίηση, εικόνες... συναισθήματα.

Οι White Lies είναι το λαμπρό, γυαλιστερό, κυκλοθυμικό, μεγαλειώδες μέλλον της ροκ μουσικής σκηνής.

Garcia plays Kuyss, ο John Garcia θα μας συνεπάρει με τη φωνή του αναβιώνοντας τους Kyuss, το συγκρότημα–θρύλο, που επηρέασε ολόκληρη την καλιφορνέζικη desert rock σκηνή.

Η Martina Topley Bird, το ανερχόμενο αστέρι της trip hop σκηνής! Θα λικνιστούμε με τους υποβλητικούς ρυθμούς της ευρηματικής μουσικής της και τους ήχους της αισθησιακής φωνής της.
Με τις δέσμες ενέργειας που εκπέμπει το ΤerraVibe Park ας απογειώσουμε το διαστημόπλοιο μας, ας ανοίξουμε νέες διαστάσεις στο χωροχρόνο, νέους δρόμους στην καθημερινότητα μας, ας γίνει η μουσική το όχημα για να εκφράσουμε τη διάθεσή μας να αλλάξουμε τη ζωή!

We gotta feeling this Rockwave is gonna be a good three nights !!!

www.rockwavefestival.gr

Line Up:

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
The Black Eyed Peas
Faithless
Aviv Geffen
K.BhTA

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Fatboy Slim
The Ting Tings
DJ Shadow
White Lies
Garcia Plays Kyuss

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
Massive Attack
SKA – P
Gogol Bordello
Yannis Agelakas
Peyoti For President
Martina Topley Bird

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Η προπώληση των εισιτηρίων του Rockwave Festival ξεκινά την Τρίτη 30 Μαρτίου στις 10:30.

Τιμές Εισιτηρίων

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
Τα πρώτα 2000 εισιτήρια της πρώτης μέρας του Rockwave Festival, 7/7/2010, θα κοστίζουν 49€
Μετά την εξάντλησή τους το εισιτήριο γενικής εισόδου θα κοστίζει 60€
Το εισιτήριο της διακεκριμένης θέσης κοστίζει 95€

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Τα πρώτα 2000 εισιτήρια της δεύτερης μέρας του Rockwave Festival, 10/7/2010, θα κοστίζουν 39€
Μετά την εξάντλησή τους το εισιτήριο γενικής εισόδου θα κοστίζει 45€
Το εισιτήριο της διακεκριμένης θέσης κοστίζει 75€
Η τιμή εισιτηρίου στο Box Office την ημέρα της συναυλίας θα είναι 60€

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
Τα πρώτα 2000 εισιτήρια της τρίτης μέρας του Rockwave Festival, 11/7/2010, θα κοστίζουν 39€
Μετά την εξάντλησή τους το εισιτήριο γενικής εισόδου θα κοστίζει 45€
Το εισιτήριο της διακεκριμένης θέσης κοστίζει 75€
Η τιμή εισιτηρίου στο Box Office την ημέρα της συναυλίας θα είναι 60€

Το τριήμερο εισιτήριο του Rockwave Festival κοστίζει 120€

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ

TICKET HOUSE

Αθήνα
Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς)
Τηλέφωνο Επικοινωνίας:

Θεσσαλονίκη
Ticket House, Μητροπόλεως 102
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2310 264880

Online Sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:
www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr.
From:rocking.gr

Rammstein


Πληροφορίες
Συγκρότημα/τα:Rammstein
Ημερομηνία:28 Ιουνίου, Δευτέρα
Πόλη:Αθήνα
Χώρος:Terra Vibe
Διεύθυνση:37ο χλμ. Εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας
Τηλέφωνο:-
Τιμή εισιτηρίου:55,75euro
Ώρα έναρξης:21:30
Σημεία προπώλησης:Ticket House, Ticketpro.gr
Διοργάνωση:Didi Music

Χαστούκια με γυναίκα ρεπόρτερ ο Σαϊφί



Ο Αλγερινός επιθετικός, Ραφίκ Σαϊφί, αμέσως μετά την λήξη του αγώνα με τις ΗΠΑ είχε επεισόδιο με γυναίκα ρεπόρτερ.



Συγκεκριμένα, ο 35άχρονος άσος της Ιστρ χαστούκισε την γυναίκα και πιθανότατα ο λόγος είναι πως είχε γράψει για αυτόν κάτι αρνητικό πρόσφατα.

"Δεν του είπα τίποτα, με πλησίασε και με χαστούκισε", δήλωσε η Ασμά Χαλιμί και πρόσθεσε: "Έτσι τον χτύπησα και εγώ μετά, χωρίς να του πω τίποτα".

Αυτά επιβεβαίωσε και ένας άλλος δημοσιογράφος που ήταν μπροστά, ο μάλιστα ανέφερε πως το νύχι της Χαλιμί έσχισε το χείλος του Σαϊφί.

Όσον αφορά στις δηλώσεις του ματς, ο τεχνικός των ΗΠΑ, Μπομπ Μπράντλεϊ, τόνισε: "Είμαστε πολύ υπερήφανοι. Τερματίσαμε πρώτοι στον όμιλο. 5 βαθμοί. Δεν χάσαμε σε κανένα ματς. Έτσι, είμαστε έτοιμοι".

"Δεν μπορείς πάντα να ελέυχεις την μπάλα και τον ρυθμό του παιχνιδιού, αλλά μπορείς να είναι πάντα συγκεντρωμένος στον στόχο σου. Αυτό ήταν που είχαν όλες οι ομάδες του ομίλου".

Από την άλλη, ο τεχνικός της Αλγερίας, Ραμπά Σααντάν, δεν είναι και πολύ σίγουρος για το αν θα παραμείνει στον πάγκο της. "Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα ήθελαν να με δουν να φεύγω. Ας δούμε και τι θα μου πει ο πρόεδρος".

"Για την παρουσία μας στο Μουντιάλ δεν νομίζω πως θα έπρεπε να ντροπόμαστε. Είναι η πρώτη φορά μετά από 24 χρόνια που φτάσαμε στα τελικά. Δεν μπορούσαμε να περιμένουμε θαύματα".
From:sport24

SONISPHERE LAST DETAILS

ΠΕΜΠΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

TERRAVIBE PARK, ΑΘΗΝΑ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΑΖΙ

BIG FOUR

METALLICA

SLAYER

MEGADETH

ANTHRAX

MAZI ΤΟΥΣ BULLET FOR MY VALENTINE ΚΑΙ STONE SOUR

DOORS OPEN: 11:00

H αντίστροφη μέτρηση για τo εκρηκτικό Sonisphere Festival, έχει ήδη ξεκινήσει!!

METALLICA – SLAYER – MEGADETH – ANTHRAX

Εμφανίζονται μαζί, για πρώτη φορά στην ιστορία και προκαλούν φρενίτιδα ενθουσιασμού!

Μαζί τους και οι Bullet For My Valentine, οι Stone Sour και οι Suicidal Angels.

Tην Πέμπτη 24 Ιουνίου, για μία μόνο ημέρα, η καρδιά του rock χτυπά δυνατά στο TerraVibe Park!!

Απογειωθείτε μαζί με τους BIG FOUR στη μεγαλύτερη rock συνάντηση επί ελληνικού εδάφους!!

Την Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010, το όνειρο όλων των Ελλήνων headbangers γίνεται πραγματικότητα!

Doors Open: 11:00

Δύο δυναμικά stages!

Apollo Stage

Metallica 21:30 – 23:30

Slayer 18:30 – 19:30

Stone Sour 16:00 – 17:00

Saturn Stage

Megadeth 20:00 – 21:00

Anthrax 17:00 – 18:00

Bullet For My Valentine 14:00 – 15:00

Suicidal Angels 12:15 – 13:15

Venue Info:

TERRAVIBE PARK

ΠΡΟΣΒΑΣΗ

ΟΔΙΚΩΣ

Το TerraVibe Park βρίσκεται στο 37ο χμ Αθηνών-Λαμίας με κεντρική είσοδο στον παράδρομο της Εθνικής Οδού στο ρεύμα προς Λαμία. Ερχόμενοι από την Αθήνα προσεγγίστε την περιοχή από τον κόμβο Μαρκόπουλου. Αν έρχεστε από Λαμία, η έξοδος της Μαλακάσας είναι η σωστή επιλογή.

ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ

Εξασφάλισε έγκαιρα θέση στα πούλμαν της Apollon Association για το TerraVibe Park. Το εισιτήριο προς και από το TerraVibe Park κοστίζει 8€. Το εισιτήριο μιας διαδρομής κοστίζει 5€. Όλα τα δρομολόγια αναχωρούν από το Σταθμό Λαρίσης (δίπλα στην έξοδο του Μετρό). Για κρατήσεις θέσεων απευθυνθείτε στα τηλέφωνα: 698 41 81 844 – 697 58 89 254 – 210 9249330

Αγοράστε το εισιτήριο σας και από το Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός στοάς), Τηλ. 210 3608366

ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

09.00, 10.00 , 13.00 , 16.00 , 17.00 , 18.00 , 19.00

ΟΣΕ

O Ο.Σ.Ε. εξυπηρετεί με δρομολόγια που σταθμεύουν στο Σταθμό Σφενδάλη. Οι αναχωρήσεις των τρένων γίνονται καθημερινά από το σταθμό Λαρίσης, τον Πειραιά και από τη Θεσσαλονίκη για ορισμένα δρομολόγια. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο 1110.

Η προπώληση των εισιτήριων συνεχίζεται!!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Η αρχική τιμή των εισιτηρίων γενικής εισόδου είναι 85€.

Μετά την εξάντλησή τους η τιμή εισιτηρίων γενικής εισόδου θα διαμορφωθεί στα 95€.
Η τιμή των εισιτηρίων της διακεκριμένης θέσης είναι 150€.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ

TICKET HOUSE

Αθήνα: Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), Τηλ.: 210 3608 366
Θεσσαλονίκη: Μητροπόλεως 102, Τηλ.: 2310 264880
From:gr.sonispherefestivals.com

Σχεδόν έτοιμο έχουν το διάδοχο του ''In Rainbows'' οι Radiohead


Το διάδοχο του "In Rainbows" (2007) φαίνεται πως έχουν σχεδόν έτοιμο οι Radiohead.


Σύμφωνα με δηλώσεις του κιθαρίστα τους, Ed O'Brien, οι Βρετανοί δουλεύουν πάνω στη νέα τους δουλειά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Μάλιστα, η διαδικασία των ηχογραφήσεων έχει πλέον προχωρήσει τόσο, ώστε να μην αποκλείεται να δούμε το νέο άλμπουμ στα ράφια των δισκοπωλείων μέσα στο έτος.

«Βρισκόμαστε στην καρδιά του δίσκου. Είναι αρκετά διαφορετικός από τον προηγούμενό μας. Θα ήταν ιδανικό αν κυκλοφορούσε μέσα στη χρονιά. Το ελπίζω. Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία. Όμως όπως σε κάθε δημιουργική διαδικασία, συχνά υπάρχουν εξάρσεις ενέργειας, καταφέρνεις αρκετά πράγματα σε σύντομο χρονικό διάστημα και ενώ είσαι σχεδόν έτοιμος... καθυστερείς λίγο. Πάντως ναι, λογικά θα μας πάρει μερικές βδομάδες ακόμα», τόνισε μεταξύ άλλων ο O' Brien.
From:rocking.gr

Φεύγω...



To τελευταίο..."τανγκό" φαίνεται πως αποτέλεσε ο αγώνας με την Αργεντινή για τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Εθνικής ομάδας.



Η ανακοίνωση της παραίτησης του άμεσου συνεργάτη του, Γιάννη Τοπαλίδη μετά την αναμέτρηση με την ομάδα του Ντιέγκο Μαραντόνα φαίνεται πως αποτέλεσε τον προάγγελο, καθώς πληροφορίες ανέφεραν ότι ο Γερμανός τεχνικός ενημέρωσε τους διεθνείς, αλλά και τον πρόεδρο της ΕΠΟ Σοφοκλή Πιλάβιο την Τετάρτη ότι αποχωρεί από την τεχνική ηγεσία της "γαλανόλευκης" μετά από εννέα χρόνια, σηματοδοτώντας το τέλος μίας ολόκληρης εποχής για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Τα σενάρια για την επόμενη μέρα είχαν "φουντώσει" εδώ και καιρό και παρότι ο Ότο Ρεχάγκελ είχε αναφέρει ότι μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου θα συζητήσει με την διοίκηση της ΕΠΟ για την ανανέωση του συμβολαίου του, όλα έδειχναν ότι πλέον είχε έρθει η ώρα για το διαζύγιο.

Ο Γερμανός προπονητής που προσέφερε πολλά στην Εθνική ομάδα από το 2001 όταν και ανέλαβε τις τύχες της, οδηγώντας την στην κορυφή της Ευρώπης αποχωρεί, κάτι που θέλησε να αναφέρει πρώτα στους ποδοσφαιριστές ενώ πλέον αναμένονται και οι επίσημες ανακοινώσεις.

Όσο για την επόμενη μέρα; Το όνομα του Φερνάντο Σάντος ακούγεται όλο και πιο έντονα και ο Πορτογάλος προπονητής φαίνεται πως θα παραλάβει τη σκυτάλη έχοντας βαριά κληρονομιά από τον Ότο Ρεχάγκελ ο οποίος σίγουρα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Mοναδικές επιδόσεις

Αν λέγεται ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για την εποχή του Ότο Ρεχάγκελ στην Εθνική ομάδα. Όταν στο ντεμπούτο του η «γαλανόλευκη» γνώρισε τη συντριβή με 1-5 στις 5 Σεπτεμβρίου του 2001 από την Φινλανδία, λίγοι ίσως περίμεναν το τι θα επακολοθούσε.

Ο Γερμανός προπονητής κατόρθωσε να κάνει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα αξιοσέβαστη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 2004 στην Πορτογαλία αποτελεί επίτευγμα μοναδικό που θα τον καταγράψει στην ιστορία ως τον «Βασιλιά Όθωνα» της Ελλάδας.

Ο 72χρονος τεχνικός οδήγησε την Εθνική ομάδα στα τελικά τριών διοργανώσεων(EURO 2004, EURO 2008, Μουντιάλ 2010) και την έφερε στην πρώτη δεκάδα της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA, επιδόσεις που θα ζήλευε ο κάθε προπονητής. Άλλωστε για τον λόγο αυτό έγινε και ο μακροβιότερος τεχνικός στην ιστορία της «γαλανόλευκης». Συνολικά σε 106 αγώνες στον πάγκο, έχει απολογισμό 53 νίκες, 23 ισοπαλίες και 30 ήττες.

Το βιογραφικό

Τόπος Γέννησης: Έσσεν, Γερμανία

Οικογενειακή κατάσταση: Παντρεμένος με ένα παιδί Καριέρα ως παίκτης: 1952-60: Έσσεν, 1960-63: Έσσεν, 1963-66: Χέρτα Βερολίνου, 1966-72: 1. Καϊζερσλάουτερν.

Προπονητική καριέρα: 1972-73: 1. Σάαρμπρικεν, 1973-75: Κίκερς Όφενμπαχ, 1976 (29/2-30/6): Βέρντερ Βρέμης, 1976-1978: Μπορούσια Ντόρτμουντ, 1978-79: Aρμίνια Μπίλεφελντ, 1979-80: Φορτούνα Ντίσελντορφ, 1981-95: Βέρντερ Βρέμης, 1995-96: Μπάγερν Μονάχου, 1996-2000: 1. Καϊζερσλάουτερν Διακρίσεις ως παίκτης: 821 αγώνες (22 γκολ) στη Γερμανία Α Κατηγορία (Bundesliga), 2 Διεθνή κύπελλα με την Εθνική Γερμανική Ερασιτεχνική ομάδα

Διακρίσεις ως προπονητής: Κάτοχος του UEFA Cup (1992,Βέρντερ Βρέμης), κάτοχος τριών Πρωταθλημάτων Μπουντεσλίγκα(1988 και 1993 με την Βέρντερ Βρέμης), 1998 με την Καϊζερσλάουτερν) ,κάτοχος τριών Κυπέλλων Γερμανίας (1980 με την Φορτούνα Ντίσελντορφ, 1991 και 1994 με την Βέρντερ Βρέμης).Πρωταθλητής Ευρώπης 2004 με την Εθνική Ελλάδας. Συμμετοχή με την Εθνική Ελλάδας στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2008.

Οι αγώνες του Οτο Ρεχάγκελ με την Εθνική Ελλάδας

Α/Α ΑΓΩΝΑΣ ΣΚΟΡ ΗΜ/ΝΙΑ ΔΙΟΡΓ.

1. Φινλανδία-Ελλάδα 5-1 05/09/2001 ΠΠΚ

2. Αγγλία-Ελλάδα 2-2 06/10/2001 ΠΠΚ

3. Ελλάδα-Εσθονία 4-2 10/11/2001 Φ

4. Ελλάδα-Κύπρος 1-2 14/11/2001 Φ

5. Ελλάδα-Σουηδία 2-2 13/02/2002 Φ

6. Ελλάδα-Βέλγιο 3-2 27/03/2002 Φ

7. Ελλάδα-Τσεχία 0-0 17/04/2002 Φ

8. Ελλάδα-Ρουμανία 3-2 12/05/2002 Φ

9. Ελλάδα-Κύπρος 3-1 15/05/2002 Φ

10. Ρουμανία-Ελλάδα 0-1 21/08/2002 Φ

11. Ελλάδα-Ισπανία 0-2 07/09/2002 ΠΕΠ

12. Ουκρανία-Ελλάδα 2-0 12/10/2002 ΠΕΠ

13. Ελλάδα-Αρμενία 2-0 16/10/2002 ΠΕΠ

14. Ελλάδα-ΕΪΡΕ 0-0 29/11/2002 Φ

15. Κύπρος-Ελλάδα 1-2 29/12/2002 Φ

16. Ελλάδα-Νορβηγία 1-0 12/02/2003 Φ

17. Αυστρία-Ελλάδα 2-2 26/03/2003 Φ

18. Β. Ιρλανδία-Ελλάδα 0-2 02/04/2003 ΠΕΠ

19. Σλοβακία-Ελλάδα 2-2 30/04/2003 Φ

20. Ισπανία-Ελλάδα 0-1 07/06/2003 ΠΕΠ

21. Ελλάδα-Ουκρανία 1-0 11/06/2003 ΠΕΠ

22. Σουηδία-Ελλάδα 1-2 20/08/2003 Φ

23. Αρμενία-Ελλάδα 0-1 07/09/2003 ΠΕΠ

24. Ελλάδα-Β. Ιρλανδία 1-0 11/10/2003 ΠΕΠ

25. Πορτογαλία-Ελλάδα 1-1 15/11/2003 Φ

26. Ελλάδα-Βουλγαρία 2-0 18/02/2004 Φ

27. Ελλάδα-Ελβετία 1-0 31/03/2004 Φ

28. Ολλανδία-Ελλάδα 4-0 28/04/2004 Φ

29. Πολωνία-Ελλάδα 1-0 29/05/2004 Φ

30. Λιχτενστάιν-Ελλάδα 0-2 03/06/2004 Φ

31. Πορτογαλία-Ελλάδα 1-2 12/06/2004 ΤΕΠ

32. Ελλάδα-Ισπανία 1-1 16/06/2004 ΤΕΠ

33. Ρωσία-Ελλάδα 2-1 20/06/2004 ΤΕΠ

34. Γαλλία-Ελλάδα 0-1 25/06/2004 ΤΕΠ

35. Ελλάδα-Τσεχία 1-0 01/07/2004 ΤΕΠ

36. Πορτογαλία-Ελλάδα 0-1 04/07/2004 ΤΕΠ

37. Τσεχία-Ελλάδα 0-0 18/08/2004 Φ

38. Αλβανία-Ελλάδα 2-1 04/09/2004 ΠΠΚ

39. Ελλάδα-Τουρκία 0-0 08/09/2004 ΠΠΚ

40. Ουκρανία-Ελλάδα 1-1 09/10/2004 ΠΠΚ

41. Ελλάδα-Καζαχστάν 3-1 17/11/2004 ΠΠΚ

42. Ελλάδα-Δανία 2-1 09/02/2005 ΠΠΚ

43. Γεωργία-Ελλάδα 1-3 26/03/2005 ΠΠΚ

44. Ελλάδα-Αλβανία 2-0 30/03/2005 ΠΠΚ

45. Τουρκία-Ελλάδα 0-0 04/06/2005 ΠΠΚ

46. Ελλάδα-Ουκρανία 0-1 08/06/2005 ΠΠΚ

47. Βραζιλία-Ελλάδα 3-0 16/06/2005 ΚΣ

48. Ελλάδα-Ιαπωνία 0-1 19/06/2005 ΚΣ

49. Ελλάδα-Μεξικό 0-0 22/06/2005 ΚΣ

50. Βέλγιο-Ελλάδα 2-0 17/08/2005 Φ

51. Καζαχστάν-Ελλάδα 1-2 07/09/2005 ΠΠΚ

52. Δανία-Ελλάδα 1-0 08/10/2005 ΠΠΚ

53. Ελλάδα-Γεωργία 1-0 12/10/2005 ΠΠΚ

54. Ελλάδα-Ουγγαρία 2-1 16/11/2005 Φ

55. Ελλάδα-Κορεα 1-1 21/01/2006 Φ

56. Σ. Αραβία-Ελλάδα 1-1 25/01/2006 Φ

57. Ελλάδα-Λευκορωσία 1-0 28/02/2006 Φ

58. Ελλάδα-Καζαχστάν 2-0 01/03/2006 Φ

59. Αυστραλία-Ελλάδα 1-0 25/05/2006 Φ

60. Αγγλία-Ελλάδα 4-0 16/08/2006 Φ

61. Μολδαβία-Ελλάδα 0-1 02/09/2006 ΠΕΠ

62. Ελλάδα-Νορβηγία 1-0 07/10/2006 ΠΕΠ

63. Βοσνία-Ελλάδα 0-4 11/10/2006 ΠΕΠ

64. Γαλλία-Ελλάδα 1-0 15/11/2006 Φ

65. Ελλάδα-Ν.Κορέα 0-1 06/02/2007 Φ

66. Ελλάδα-Τουρκία 1-4 24/03/2007 ΠΕΠ

67. Μάλτα-Ελλάδα 0-1 28/03/2007 ΠΕΠ

68. Ελλάδα-Ουγγαρία 2-0 02/06/2007 ΠΕΠ

69. Ελλάδα-Μολδαβία 2-1 06/06/2007 ΠΕΠ

70. Ελλάδα-Ισπανία 2-3 22/08/2007 Φ

71. Νορβηγία-Ελλάδα 2-2 12/09/2007 ΠΕΠ

72. Ελλάδα-Βοσνία 3-2 13/10/2007 ΠΕΠ

73. Τουρκία-Ελλάδα 0-1 17/10/2007 ΠΕΠ

74. Ελλάδα-Μάλτα 5-0 17/11/2007 ΠΕΠ

75. Ουγγαρία-Ελλάδα 1-2 21/11/2007 ΠΕΠ

76. Ελλάδα-Τσεχία 1-0 05/02/2008 Φ

77. Ελλάδα-Φινλανδία 2-1 06/02/2008 Φ

78. Ελλάδα-Πορτογαλία 2-1 26/03/2008 Φ

79. Ελλάδα-Κύπρος 2-0 19/05/2008 Φ

80. Ουγγαρία-Ελλάδα 3-2 24/05/2008 Φ

81. Ελλάδα-Αρμενία 0-0 01/06/2008 Φ

82. Ελλάδα-Σουηδία 0-2 10/06/2008 ΤΕΠ

83. Ελλάδα-Ρωσία 0-1 14/06/2008 ΤΕΠ

84. Ελλάδα-Ισπανία 1-2 18/06/2008 ΤΕΠ

85. Σλοβακία-Ελλάδα 0-2 20/08/2008 Φ

86. Λουξεμβούργο-Ελλάδα 0-3 06/09/2008 ΠΠΚ

87. Λετονία-Ελλάδα 0-2 10/09/2008 ΠΠΚ

88. Ελλάδα-Μολδαβία 3-0 11/10/2008 ΠΠΚ

89. Ελλάδα-Ελβετία 1-2 15/10/2008 ΠΠΚ

90. Ελλάδα-Ιταλία 1-1 19/11/2008 Φ

91. Ελλάδα-Δανία 1-1 11/02/2009 Φ

92. Ισραήλ-Ελλάδα 1-1 28/03/2009 ΠΠΚ

93. Ελλάδα-Ισραήλ 2-1 01/04/2009 ΠΠΚ

94. Πολωνία-Ελλάδα 2-0 12/08/2009 Φ

95. Ελβετία-Ελλάδα 2-0 05/09/2009 ΠΠΚ

96. Μολδαβία-Ελλάδα 1-1 09/09/2009 ΠΠΚ

97. Ελλάδα-Λετονία 5-2 10/10/2009 ΠΠΚ

98. Ελλάδα-Λουξεμβούργο 2-1 14/10/2009 ΠΠΚ

99. Ελλάδα-Ουκρανία 0-0 14/11/2009 ΠΠΚ

100. Ουκρανία-Ελλάδα 0-1 18/11/2009 ΠΠΚ

101. Ελλάδα-Σενεγάλη 0-2 03/03/2010 Φ

102. Ελλάδα-Β. Κορέα 2-2 25/05/2010 Φ

103. Ελλάδα-Παραγουάη 0-2 02/06/2010 Φ

104.Ν. Κορέα-Ελλάδα 2-0 12/-6/2010 ΤΠΚ

105.Ελλάδα-Νιγηρία 2-1 17/06/2010 ΤΠΚ

106.Ελλάδα-Αργεντινή 0-2 22/06/2010 ΤΠΚ
From:sport24

Ρεπόρτερ έκανε τον νεκρό γκολκίπερ... τραυματία!



Στις 10 Νοεμβρίου 2009 η παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από την απώλεια του Ρόμπερτ Ένκε ο οποίος επέλεξε να δώσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του (έπεσε μπροστά στις γραμμές τρένου) όμως φαίνεται πως υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν μάθει το θλιβερό αυτό γεγονός με αποτέλεσμα να υποπέσουν αργότερα σε τραγικό ολίσθημα.



Ο λόγος για τον Σέρβο τηλεσχολιαστή Βλάντιμιρ Μιγιάλεβιτς ο οποίος κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του αγώνα Γερμανία-Αυστραλία για την πρεμιέρα του Μουντιάλ, υποστήριξε -αναφερόμενος στον άλλοτε γκολκίπερ του Αννόβερο- ότι ο Ένκε δεν υπερασπίζεται την εστία των "πάντσερ" καθώς είναι τραυματίας.

"Ο Βλάντιμιρ Μιγιάλεβιτς σχολίαζε τον εναρκτήριο αγώνα της Γερμανίας με την Αυστραλία για τον μεγαλύτερο τηλεοπτικό σταθμό της Σερβίας, RTS, όταν είπε: "Ο Νόιερ είναι κάτω από την εστία, επειδή ο Ένκε δεν μπορεί να παίξει. Είναι τραυματίας".

Το σφάλμα του σχολιαστή καυτηριάστηκε μέσα απο διάφορες ιστοσελίδες του διαδικτύου μεταξύ των οποίων και το Facebook. Εν τω μεταξύ, έκανε και τον σχολιασμό στον αγώνα μεταξύ της Ακτής Ελεφαντοστού και της Πορτογαλίας.

Ο σύμβουλος και φίλος του Ένκε, Γιοργκ Νέμπλουνγκ, απάντησε σε αυτό το "μαργαριτάρι": "Το λάθος δεν έγινε σίγουρα με κακό σκοπό ούτε ήταν άσχημο αστείο.

Απλά επρόκειτο για ένα λάθος ανθρώπου που δεν ήταν ενημερωμένος. Είναι δύσκολο να το κατανοήσεις αλλά αυτά τα πράγματα συμβαίνουν", αναφέρεται σε κείμενο που φιλοξενείται στην γερμανική "Bild".
From:sport24

Aντίστροφη μέτρηση για τους Iron Maiden


Μία αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει στην επίσημη ιστοσελίδα των Iron Maiden για μία ανακοίνωση που αναμένεται να δημοσιοποιηθεί αύριο, στις δύο τα μεσάνυχτα (8/6, 02:00).
Όλα δείχνουν πως θα έχει να κάνει με το πολυαναμενόμενο επόμενο, και τελευταίο όπως φημολογείται, δίσκο των θρύλων της metal, "The Final Frontier".

Tην Τετάρτη ξεκινά η περιοδεία των Iron Maiden, με τους Dream Theater, στην Αμερική και στον Καναδά, και θα ακολουθηθεί από κάποιες επιλεγμένες φεστιβαλικές εμφανίσεις τους στην Ευρώπη, ενώ περαιτέρω ευρωπαϊκές ημερομηνίες αναμένονται να ανακοινωθούν στο προσεχές μέλλον.

Αναμένουμε λοιπόν.
From:rocking.gr

Και επίσημα: Ο Serj Tankian τον Αύγουστο στην Αθήνα






Και επίσημα πλέον, η πρώτη μεγάλη συναυλία του Αυγούστου είναι γεγονός! Αυτό για το οποίο το Rocking.gr σας ενημέρωσε πρώτο είναι πια επιβεβαιωμένο: Ο Serj Tankian, τραγουδιστής των System Of A Down, θα βρεθεί στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Θέατρο του TerraVibe Park, την Τρίτη, 17 Αυγούστου.

Αναλυτικά το Δελτίο Τύπου:

Αλλάζουν τα σχέδια των διακοπών για τον Αύγουστο!

O Serj Tankian, frontman των System of A Down, έρχεται στην Ελλάδα για μια μοναδική και άκρως αντισυμβατική συναυλία, την Τρίτη 17 Αυγούστου, στο Θέατρο TerraVibe Park, στην Αθήνα!

Η συναυλία θα είναι μία πραγματικά ξεχωριστή μουσική εμπειρία, με τη γεμάτη ένταση φωνή του Serj Tankian, ψυχή των System of A Down. Θα τον απολαύσουμε σε τραγούδια που αγαπήσαμε για τον πολιτικοποιημένο τους χαρακτήρα, τόσο από τα albums του συγκροτήματος, όσο και από το προσωπικό του album, "Elect the Dead". Μία ιδιαίτερη βραδιά που όλα τα συμφωνικά μέρη των τραγουδιών θα πλαισιωθούν από 8μελη κλασική ορχήστρα.

Ένα πείραμα που δοκιμάστηκε με το πρόσφατο "Elect the Dead Symphony", αυτή τη φόρα συνδυασμένο με μια full ηλεκτρική μπάντα.

Ο Serj Tankian, γεννήθηκε στο Λίβανο, από Αρμένιους γονείς, και μετανάστευσε στην Αμερική σε μικρή ηλικία. Μετά το τέλος των σπουδών του στο πανεπιστήμιο, το 1995, μαζί με τρεις φίλους από την Αμερικανο-αρμένικη κοινότητα, δημιουργούν τους System Of A Down. Με μουσική επηρεασμένη από το alternative rock, το heavy metal, τη jazz αλλά και την παραδοσιακή μουσική της Αρμενίας κυκλοφόρησαν το 1998 το πρώτο τους ομώνυμο album και αμέσως γνωρίσαν μεγάλη επιτυχία. Τραγούδια, όπως το "Sugar" και το "Spiders" ξεχωρίσαν και το συγκρότημα γίνεται αγαπητό για την επιβλητική φωνή του Serj, τον ξεχωριστό ήχο και τον πολιτικό στίχο των τραγουδιών τους. Το 2001, κυκλοφορούν το "Toxicity" που θεωρείτε η νέμεσης του αμερικάνικου ονείρου. Από το album ξεχώρισε το "Chop Suey!", που κέρδισε υποψηφιότητα για Grammy, παρότι λογοκρίθηκε από τα Αμερικανικά Μ.Μ.Ε., λόγω των «πολιτικοποιημένων» στίχων του. Ακολούθησαν οι κυκλοφορίες του "Steal This Album" το 2002 και το διπλό album "Mezmerize" / "Hypnotize" που κυκλοφόρησε σε δύο μέρη: το πρώτο μέρος το Μάιο του 2005 και το δεύτερο λίγους μήνες αργότερα, καταφέρνοντας και τα δύο να φτάσουν στις κορυφές του αμερικάνικου Billboard. Ένα χρόνο αργότερα, το 2006, οι System of A Down, στο απόγειο της καριέρας τους και έχοντας πουλήσει πάνω από 16 εκατομμύρια δίσκους, αποφασίζουν να κάνουν ένα διάλειμμα στη κοινή μουσική τους πορεία, δηλώνοντας ότι κάποια στιγμή θα επανενωθούν.

Ο Serj Tankian γράφει τραγούδια και παίζει ο ίδιος όλα σχεδόν τα όργανα στo solo album του, "Elect The Dead", που κυκλοφόρησε το 2007 με το γνώριμο rock ήχο των System Of Down, συνδυασμένο με αρμένικα παραδοσιακά όργανα. Ο στίχος του παραμένει πολιτικοποιημένος, ενάντια στο κατεστημένο, τον πόλεμο και τα συμφέροντα των μεγάλων.

Ο Serj Tankian, πολύπλευρη προσωπικότητα, εξέδωσε το Cool Gardens, ποιητική συλλογή πάνω στην κοινωνική εμπάθεια. Δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του και το 2002 κυκλοφόρησε, με τον Τουρκο-Αρμένιο avant-garde μουσικό, Arto Tunçboyacıyan, το "Serart". Έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων οι Tool, Deftones, Wu Tang Clan και ο Notorious B.I.G.

Μαζί με τον Tom Morello, κιθαρίστα των Rage Against the Machine, ίδρυσαν τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Axis of Justice, που στοχεύει να φέρει κοντά μουσικούς και φίλους της μουσικής, που αγωνίζονται για κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο Serj Tankian δεν είναι μόνο ένας ακόμη ευαίσθητος τραγουδοποιός, είναι ένας μοναδικός ποιητής, ενεργός ακτιβιστής και πολίτης του κόσμου. Την Τρίτη 17 Αυγούστου 2010 θα βρίσκεται για μία μοναδική συναυλία με τη συνοδεία 8μελής κλασικής ορχήστρας, στο Θέατρο TerraVibe Park, στην Αθήνα.

Πληροφορίες Εισιτηρίων

Η ημερομηνία έναρξης προπώλησης των εισιτηρίων θα ανακοινωθεί σύντομα.
Η τιμή εισιτηρίου είναι 25 €.

Σημεία Προπώλησης:

Αθήνα:
Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς)
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 210-3608366

Θεσσαλονίκη:
Ticket House, Μητροπόλεως 102
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2310-264880

Online Sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:
www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr.
From:rocking.gr

Εβρά:"Ένας προδότης είναι ανάμεσα μας"!



Προδότη χαρακτήρισε ο αρχηγός των τρικολόρ Πατρίς Εβρά, εκείνον που διέρρευσε στον Τύπο τα όσα ειπώθηκαν στα αποδυτήρια του αγώνα της Γαλλίας με το Μεξικό.



Τα όσα συνέβησαν κατά την διάρκεια του ημιχρόνου της Γαλλίας με το Μεξικό, αλλά και μετά το τέλος του αγώνα, έχουν προκαλέσει αναστάτωση στην αποστολή των "πετεινών", αφού οι έντονοι διάλογοι ανάμεσα στον Ρεϊμόν Ντομεκέκ και τον Νικολά Ανελκά διέρρευσαν στον Τύπο.

Αποτέλεσμα; Ο αποκλεισμός του 31χρονου επιθετικού της Τσέλσι από την αποστολή της Γαλλίας, ένα γεγονός που σχολιάστηκε έντονα από τα ΜΜΕ στην Γαλλία.

Μιλώντας για το συμβάν, ο αρχηγός των τρικολόρ Πατρίς Εβρά, χαρακτήρισε ως προδότη αυτόν που "σφύριξε" προς τα έξω όλα όσα ειπώθηκαν μέσα στην ομάδα.

"Πως μπορεί κάτι τέτοιο να βγει προς τα έξω, όταν μέσα στα αποδυτήρια ήταν μόνο οι παίκτες και το προπονητικό τιμ; Μήπως λέω υπάρχει κάποιος μέσα στην ομάδα που παίζει τον ρόλο του ποντικού;

Ακόμα και στην τουαλέτα να πας, την επόμενη μέρα θα το διαβάσεις στον Τύπο. Υπάρχει λοιπόν κάποιος μέσα στην ομάδα που χαίρεται όταν συμβαίνει κάτι κακό".

Όσον αφορά το συμβάν με τον Ανελκά και τον Ντομεκέν, τόνισε:

"Ο Νικολά δεν απηύθυνε τις ύβρεις κατευθείαν στον Ντομενέκ. Μετά τα όσα του είπε ο προπονητής μας, έφυγε σε μια γωνία και άρχισε να λέει διάφορα. Ο Ρεϊμόν τα άκουσε, αλλά συνέχισε να μας δίνει οδηγίες σαν να μην συμβαίνει τίποτα".
From:sport24

Top 3 Summer Hits 2010

No1

No2

No3

Κάιτα: "Έχω δεχθεί απειλές για τη ζωή μου"



Η ενέργεια του Σανί Κάιτα να κλωτσήσει τον Τοροσίδη στην αναμέτρηση της Ελλάδας με τη Νιγηρία μπορεί να βοήθησε τα μέγιστα την Εθνική να ανατρέψει το σκορ και να πάρει την πρώτη της νίκη σε Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά έχει βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του ποδοσφαιριστή.



Αυτό αποκάλυψε ο ίδιος ο 24χρονος άσος, μιλώντας στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ξεκαθαρίζοντας όμως πως δεν τον επηρεάζουν, καθώς άλλος είναι που αποφασίζει για τέτοια πράγματα: “Ναι, έχω δεχθεί κάποιες απειλές για τη ζωή μου. Στάλθηκαν στο e-mail μου, αλλά δεν με ενοχλούν γιατί, ως Μουσουλμάνος, μόνο ο Θεός αποφασίζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

Όλα σ' αυτήν την γη βρίσκονται στα χέρια του Θεού, είτε είναι η ζωή σου είτε κάτι άλλο, και, αν ο Θεός δεν το επιτρέψει, κανείς δεν έχει τη δύναμη να με σκοτώσει. Μόνο ο Θεός ξέρει τι θα συμβεί αύριο. Αυτός κρατάει τη μοίρα μας. Αυτό με διδάσκει η θρησκεία μου".

Μάλιστα, όταν του επισημάνθηκε ένα ανάλογο περιστατικό με τον Αντρές Εσκομπάρ, ο Καϊτά, τόνισε: “Δεν παρομοιάζω την περίπτωσή μου με αυτή του Εσκομπάρ, επειδή όλοι έχουν τη μοίρα τους σ' αυτήν τη γη. Πραγματικά μπορώ να καταλάβω την απογοήτευση, μετά απ΄ ότι συνέβη με την Ελλάδα.

Είμαι ακόμη πιο απογοητευμένος, επειδή, από την στιγμή που άρχισα να εκπροσωπώ τη Νιγηρία σε διεθνές επίπεδο, πρώτα με την ομάδα κάτω των 20 ετών, την Ολυμπιακή ομάδα και την Εθνική ανδρών, ποτέ δεν είχα πάρει κίτρινη κάρτα, πόσο μάλλον να αποβληθώ. Ο προπονητής μου, μου είπε ότι ήταν απογοητευμένος μαζί μου λίγο μετά τον αγώνα, αλλά από τότε τόσο το τεχνικό επιτελείο όσο και οι παίκτες έχουν συγκεντρωθεί γύρω μου, προσφέροντάς μου λόγια ενθάρρυνσης".

Όσον αφορά το μέλλον της Νιγηρίας, στο Παγκόσμιο Κύπελλο, απάντησε: “Παραμένω πολύ αισιόδοξος, τόσο ως άτομο, αλλά και ως μέρος της ομάδας. Η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη στο επόμενο παιχνίδι και η προσευχή μας είναι να νικήσουμε την Τρίτη και να προκριθούμε στον επόμενο γύρο. Είμαι Νιγηριανός και υπερήφανος που είμαι Νιγηριανός”.
from:sport24

Zήτησε συγγνώμη ο Γουέιν Ρούνεϊ



Με επίσημη ανακοίνωση μέσω της ιστοσελίδας της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ο Γουέιν Ρούνεϊ ζήτησε συγγνώμη από τους Άγγλους οπαδούς.



Ο 24άχρονος αφήνοντας τον αγωνιστικό χώρο μετά την λήξη του αγώνα με την Αλγερία είπε: "Είναι ωραίο να βλέπεις τους ίδιους τους οπαδούς να σε αποδοκιμάζουν", κοιτώντας προς την κάμερα που τον ακολουθούσε.

Μία μέρα λοιπόν μετά ζήτησε συγγνωμη με την εξής ανακοίνωση: "Χτες βράδυ, είπα πράγματα πάνω στην ένταση της στιγμής και από την απογοήτευση για την απόδοση και το αποτέλεσμα".

"Από την πλευρά μου ζητάω συγγνώμη για οποιαδήποτε προσβολή προκάλεσαν οι ενέργειές μου μετά το τέλος του ματς".
From:sport24

Η πιο "στείρα" διοργάνωση


Ο μικρότερος συντελεστής τερμάτων στην ιστορία των Μουντιάλ έχει μπει στα 22 ματς που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής. Ένας λόγος είναι και οι βουβουζέλες!


Το γεγονός επιβεβαιώνεται και από τα στατιστικά, αφού στα 22 παιχνίδια που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής στην πρώτη φάση, έχουν σημειωθεί 44 τέρματα. Δηλαδή 2 γκολ ανά ματς, συντελεστής που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού.

Το αμέσως επόμενο μικρότερο ρεκόρ ήταν στο Μουντιάλ της Ιταλίας, όταν οι ομάδες είχαν συντελεστή 2,21 γκολ ανά παιχνίδι. Αξίζει να σημειώσουμε πως στα γήπεδα της Γερμανίας τέσσερα χρόνια πριν, στην πρώτη φάση είχαμε 2,38 γκολ μέσο όρο ανά ματς.

Φταίνε και οι βουβουζέλες

Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι και η παρουσία των βουβουζέλων. Ο ενοχλητικός θόρυβος που κάνουν αποσπά την προσοχή των ποδοσφαιριστών που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο παιχνίδι τους.

Το αστείο της όλης υπόθεσης πάντως, είναι πως η νέα μπάλα που χρησιμοποιούν στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής έχει βοηθήσει στο να μπουν πολλά γκολ από λάθος του τερματοφύλακα.

** Η βουβουζέλα έχει πάρει το όνομα της από την λέξη "Vuvu", που στην γλώσσα των Ζουλού σημαίνει: "Κάντε φασαρία"!
From:sport24

Μουντιάλ τέλος για Ανελκά



Ο Νικολά Ανελκά έφυγε από την αποστολή της Γαλλίας στην Νότια Αφρική, μετά το επεισόδιο που είχε στα αποδυτήρια με τον Ραϊμόν Ντομενέκ.





Στα ημίχρονο του αγώνα της Γαλλίας με το Μεξικό, η κατάσταση στα αποδυτήρια των "πετεινών" ήταν εκτός ελέγχου, αφού ο Νικολά Ανελκά ξέσπασε κατά του προπονητή του, Ραϊμόν Ντομενέκ, με αποτέλεσμα να τον βρίσει χυδαία.

Τι του είπε; Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο της "Equipe"... "Άντε και γαμ&$#@, πουτ@&@$ γιέ".

Τελικά όπως ανακοινώθηκε και επίσημα από τον αντιπρόεδρο της γαλλικής ομοσπονδίας, ο 31χρονος επιθετικός έφυγε από την Νότιο Αφρική μετά το επεισόδιο που προκάλεσε.

"Έχουμε πάρει την απόφασή μας", είπε χαρακτηριστικά ο Νοέλ Λε Γκρε σε ραδιοφωνικό σταθμό ανακοινώνοντας επίσημα την αποχώρηση του Ανελκα.

"Είναι φυσιολογικό να το κάνουμε σήμερα. Δεν θα μπορούσε να γίνει με άλλο τρόπο. Το βρίσκω απίστευτο, διότι αν κάποιος προστάτευε τον Ανελκά, αυτός είναι ο Ντομενέκ".

"Με τον Ανελκά έπαιζε ο Ντομενέκ τα τελευταία δύο χρόνια. Φυσικά υπάρχουν διαφορές στις απόψεις όσον αφορά στην τακτική, αλλά πρέπει να λύνονται με πιο φιλικές συζητήσεις".
From:sport24

Το ελληνικό group που θα ανοίξει το Sonisphere Festival


Οι Suicidal Angels ανοίγουν το Sonisphere Festival.

Μόλις λίγες ημέρες απέμειναν για το μεγαλύτερο rock γεγονός της χρονιάς. Tο Sonisphere Festival έρχεται την Πέμπτη 24 Ιουνίου, στο TerraVibe Park, με ένα επικό line-up!

Metallica - Slayer - Megadeth - Anthrax

Μαζί τους και οι Suicidal Angels, που θα ανοίξουν το Sonisphere Festival, με ένα εκρηκτικό live. Το συγκρότημα εκπροσωπεί επάξια στο διεθνές thrash metal στερέωμα τη χώρα μας και αναμιγνύει το oldschoolthrash με το metalcore. Το κοινό τους έχει χαρακτηρίσει «πορωτικούς και εμπνευσμένους» και όχι άδικα λόγω του ακραίου «neck breaking» thrash metal ήχου τους.
Οι Suicidal Angels ξεκίνησαν το 2001 και αποτελούνται από τον Νίκο στα φωνητικά και στην κιθάρα, τον Πάνο στην κιθάρα, τον Άγγελο στα μπάσα και τον Ορφέα στα drums. To 2004 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ΕΡ, "Bloodthirsty Humanity", και το 2006 το mini-cd "Armies Of Hell". Αποκτάνε διεθνή αναγνώριση με συμμετοχές τους σε διεθνή φεστιβάλ, όπως το Theogonia Balkans Tour 2007, και την κυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου album "Eternal Domination" από την Καλιφορνέζικη OSM Records. Αναδείχτηκαν κορυφαίοι ανάμεσα σε 1200 συγκροτήματα από όλη την Ευρώπη και κατέκτησαν το Rock The Nation 2009 award. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν το "Sanctify The Darkness", ένα oldschoolthrash album, full-on από super riffs και δυνατές φωνές!

Οι Suicidal Angels θα εμφανιστούν στο Saturn Stage στο Sonisphere Festival, την Πέμπτη 24 Ιουνίου, προετοιμάζοντας τους Έλληνες headbangers να υποδεχτούν τους κορυφαίους των κορυφαίων του thrash metal!
From:rocking.gr

Αιματηρό το νέο video των Slayer...


...αλλά και animated ευτυχώς.
Πρόκειται για το video clip του ομώνυμου τραγουδιού του "World Painted Blood", της πιο πρόσφατης κυκλοφορίας των Slayer.

To συγκεκριμένο (όχι και υψηλής αισθητικής, για να είμαστε ειλικρινείς) video μπορείτε να δείτε εδώ και φυσικά μην ξεχνάτε πως στις 24 Ιουνίου οι Slayer, μεταξύ άλλων, θα βρίσκονται στην Αθήνα στα πλαίσια του Sonisphere Festival.
From:rocking.gr

To νέο album του Serj Tankian






To "Imperfect Harmonies" είναι σχεδόν έτοιμο και εκτός απροόπτου τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα είναι στα ράφια των δισκοπωλείων. Όπως δήλωσε ο δημιουργός του, το εν λόγω album μπορεί να χαρακτηριστεί ροκ, αλλά η ενορχήστρωσή του είναι κάτι το διαφορετικό, λόγω της παρουσίας ηλεκτρονικών στοιχείων και ορχήστρας.

Ίσως ο Serj Tankian θελήσει να μας παρουσιάσει κάποια δείγματα της νέας του δουλειάς στις 17 Αυγούστου, στη συναυλία του στο TerraVibe Park.
From:rocking.gr

Ετοιμάζει αλλαγές ο Μαραντόνα



Τουλάχιστον τέσσερις αλλαγές στην αρχική ενδεκάδα θα έχει η ομάδα της Αργεντινής στο μας με την Ελλάδα.






Μετά την σπουδαία και ιστορική νίκη επί της Νιγηρίας με 2-1, η Εθνικη Ελλάδας θα κληθεί να αντιμετωπίσει ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, με σκοπό να πάρει βαθμό(ους) που θα της χαρίσουν την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Το έργο των ποδοσφαιριστών του Ότο Ρεχάγκελ ωστόσο δεν θα είναι εύκολο απέναντι στην Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα, παρά τις πολλές αλλαγές που ετοιμάζει ο προπονητής των Αλμπισελέστες.

Συγκεκριμένα ο Μαραντόνα δεν θα έχει στη διάθεση του τον τιμωρημένο Γκουτιέρες, που δέχθηκε κίτρινη κάρτα στο τελευταίο ματς της Αργεντινής, όπως και τον Σάμουελ που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα τραυματισμού.

Θέση στην βασική ενδεκάδα διεκδικούν και οι Μπουρντίσο, Μπολάτι, με τον Χαβιέ Μασεράνο να κάθεται στον πάγκο, καθώς έχει ήδη μια κίτρινη κάρτα και φοβούνται μην πάρει άλλη μια και τιμωρηθεί στην φάση των νοκ άουτ.
From:sport24

Κινδυνεύει με αποβολή ο "σφαγέας" των ΗΠΑ



Το πρώτο σοβαρό ατόπημα της διαιτησίας σημειώθηκε στο ματς του τρίτου ομίλου ΗΠΑ-Σλοβενία. Ο διαιτητής από το Μάλι Κόμαν Κουλιμπάλι, ακύρωσε κανονικό γκολ των ΗΠΑ αποτρέποντας τους από την ανατροπή στο σκορ.


Η ΦΙΦΑ εξετάζει την περίπτωση αποβολής του από την συνέχεια του Μουντιάλ μετά λάθος του που έκρινε την έκβαση του αγώνα. Ο Εντού ύστερα από χτύπημα φάουλ του Ντόνοβαν, έστειλε από κοντινή απόσταση την μπάλα στα δίχτυα, αλλά το γκολ ακυρώθηκε από τον 40χρονο διαιτητή.

"Ρωτήσαμε τον διαιτητή πολλές φορές γιατί ακύρωσε το γκολ και δεν πήραμε απάντηση. Δεν είδα κανένα φάουλ, απλά ένα χτύπημα φάουλ και ένα κανονικό γκολ", δήλωσε μετά το ματς ο Ντόνοβαν.

Οι διαιτητές είναι υποχρεωμένοι να δίνουν γραπτή αναφορά στην ΦΙΦΑ μετά το ματς, αλλά δεν είναι βέβαιο πως θα δικαιολογήσει την απόφαση του αυτή ο Κουλιμπάλι.

Η ΦΙΦΑ θέλει να διατηρήσει το προφίλ της υψηλό σε αυτό το Μουντιάλ και αποφασισμένη να κρατήσει σε ανάλογο επίπεδο την διαιτησία. Ο Κουλιμπάλι ήταν διαιτητής στον τελικό του Κόπα Άφρικα Γκάνα-Αίγυπτο στις αρχές της σεζόν.
From:sport24